Chapter 29

1.3K 40 6
                                    

Nakatingala siya sa langit na punong puno nang mga bituin. She hold her chest bago naiiyak na nagsalita.

"Mama nakikita mo ba ako? Finally nasagot na ang mga dasal ko. Masaya na ako mama. Subrang saya ko na."

She look at the ring saint give her bago niyakap ang kamay kung nasaan ang singsing. This is her moment. When she was a little girl everytime na nasasaktan siya isa lang ang laging dasal niya at yun ay ang maging masaya.

Na sana mahalin siya nang daddy niya. Na sana lagi siyang kasama nang mama niya. Growing up hindi nangyari yun. God tested her faith in so many ways pero di siya bumitaw.

And now everything is ok. She learned her dad loves her kahit hindi siya nito kadugo. Her mom  beg forgiveness and said that she loves her and that was enough. Kahit hindi niya kilala ang tunay na ama niya dahil di naman sinabi sa huling sulat nang mama niya kung sino at kahit ang daddy niya ay walang alam kung sino ito ay ok lang.

She's already happy with her dad. At kahit di siya tanggap nang asawa nito at anak nito ay ok lang ang mahalaga mahal siya nito at ni lolo.

Looking back to all her sufferings and pain she felt. How she beg through prayers to take the pain away. She learned that god actually really listened. Hindi man niya winala agad ang sakit pero sa huli ibinigay niya parin. Higit pa nga sa kung ano man ang dasal at hiling niya.

She only want to feel love from her dad but god gave her more. He gave her Saint.

Her fiancée.

The man who accepted her, who never surrender on loving her and the man who love her. Lunod na lunod na siya sa pag ibig nito. At wala siyang balak na umahon.

Finally she could shout to the world that she is now happy.

She closed her eyes and pray and to say thank you. Kung dati puro hiling siya na tanggalin ang sakit na nararanasan niya. Ngayon ay puro pasasalamat nalang ang dasal niya.

Agad siyang napamulat nang may brasong yumakap sa bewang niya mula sa likuran. When she look at it ay sinalubong siya nang halik ni Saint bago siya ini harap dito.

"Bat ka andito? Malamig dito baby." Malambing nitong sabi bago siya niyakap at ipinaloob sa robang suot nito.

Alas dos na nang madaling araw pero after nang mangyari sa kanila ay hindi na siya dinalaw nang antok.

"Di ako makatulog." Bulong niya.

"Sana ginising mo ako. Tsk you're still sore, nasaktan ka tuloy habang naglalakad patungo dito." Sabi nito na ikinangiti niya.

Ang sweet lang nang mahal niya.

"Ok lang naman. Isa pa ayaw kung disturbuhin ka." She said bago tumingin sa mukha nito.

Saint smile bago siya dinampian nang halik sa labi. "Mahal kita my soon to be asawa." He said.

She smile bago hinawakan ang mukha nito. "You are my answered prayer from god saint. And I will be forever grateful fo having you in my life. Mas mahal kita mister." She said bago hinalikan ito na agad nitong tinugon.

When he let go ay kinarga siya nito para maipatong niya ang mga paa sa ibabaw nang paa nito bago ito nagsimulang gumalaw na tila siya isinasayaw.

She placed her head on his chest nang magsimula itong kumanta nang mahina habang humihigpit ang yakap sa kanya.

And while listening to the song he's singing, a small smile appear to her lips. Finally masaya na siya. Subrang saya na nang puso niya.

🎶 Looks like we made it
Look how far we've come my baby
We mighta took the long way
We knew we'd get there someday

They said, "I bet they'll never make it"
But just look at us holding on
We're still together still going strong

You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
(You're still the one)
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss good night🎶

Meant for YouOnde histórias criam vida. Descubra agora