«Άστον πόση ώρα είναι η διαδρομή; Είναι μακριά ακόμα;» ακούω την υπέροχη Λούση να νιαουριζει ναζιαρικα.
«Ναι Λούση έχουμε δρόμο. Είναι 41 ώρες ταξίδι. Πάμε από την μια άκρη της Αυστραλίας στην άλλη. Θα κάνουμε μια μικρή στάση στο Maiden Jewel Camping και μετά θα πάρω εγώ το τιμόνι για την επόμενη μας στάση το Manilla Freedom Camp όπου και θα διανυκτερεύσουμε.» σχολιάζει ο Λούκας αφήνοντας τον φίλο του στην ησυχία του να οδηγήσει.
«Αχ δεν μου λέτε κορίτσια...εσύ...με τα μαύρα μαλλιά με τι ασχολείσαι;» είπε κοιτάζοντας εξεταστικά την Κεϊτλιν.
«Είμαι αεροσυνοδός.» απαντάει περιφανή για την δουλειά της. Ήταν όνειρο ζωής να μπορέσει να επισκεφτεί όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη και τι ποιο ταιριαστό από την δουλειά της αεροσυνοδού;
«Α....πολυ καλά...» σχολιάζει κοιτάζοντας την φίλη μου εξεταστικά από επάνω μέχρι κάτω. Η Κεϊτλιν δεν έδωσε περαιτέρω σημασία και απλά γύρισε το κεφάλι της κοιτάζοντας το υπέροχο τοπίο. Τα πεζοδρόμια της πόλης είχαν πλέον αντικατασταθεί από από ένα υπέροχο τοπίο γεγονός που αγαλίαζε την ψυχή μου. Η εικόνα της φύσης πάντα μου προκαλούσε ρίγη. Πώς μπορούσε ένα τόσο απλό τοπίο να είναι συνάμα τόσο εντυπωσιακό; Το αβιοτικο στοιχείο με το βιοτικό υπήρχαν σε τέλεια αρμονία.
Δάγκωσα ελαφρά τα χείλη μου και ευχήθηκα να είχα φέρει μαζί μου το μπλοκακι μου. Προσπαθούσα να συγκρατήσω όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορούσα έτσι ώστε αργότερα να μπορούσα να τα αποτυπώσω στον καμβά.
Για να είμαι ειλικρινής σχεδόν δύο μέρες ταξίδι δεν είναι μικρός προορισμός. Θα προτιμούσα να είχαμε πάρει ένα αεροπλάνο να φτάναμε νωρίτερα στο Litchfield και από εκεί να νοικιάζαμε ένα τροχόσπιτο και να πηγαίναμε στους καταρράκτες. Όπως και να έχει η παρουσία της Λούση στην παρέα έκανε την ατμόσφαιρα πιο βαριά. Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Λούκα να με πλησιάζει και να κάθεται δίπλα μου.
«Τι λέει μικρή; Τι σκέφτεσαι;»
«Πως ένα τέτοιο ταξίδι θα είναι πολύ κουραστικό για όλους μας.» του απάντησα ξεφυσώντας γυρίζοντας να τον αντικρίσω.
«Είναι η παρέα που κάνει ένα τέτοιο ταξίδι πιο... ενδιαφέρον.» μου απαντάει χαμογελώντας μου αμυδρά.
«Ναι...» ψέλλισα και κοίταξα προς την μεριά της Λούση. Είχε πλέον καθίσει στην πλευρά του συνοδηγού και συζητούσε, ευτυχώς για όλους, ήρεμα με τον Λίαμ.
YOU ARE READING
Ο Καμβάς Του Έρωτα
Romance"Basically we are not lilac and you are not red" Η Σιντυ Πάρκερ είναι μια καταξιωμένη ζωγράφος, πρώτη σε όνομα στη Αυστραλία. Δυστυχώς όμως για αυτήν το ζοφερό παρελθόν της ξυπνάει μετά την συνάντηση της με τον Άστον, έναν καταξιωμένο και ευρέως γνω...
