Secret Secret | Hyunho

23

Hyunjin

Comeback'ten önce bazı çekimleri tamamlamak için geldiğimiz stüdyoda, önümde oturan bedenin yüzünü göremesem de huzursuzluğunu hissediyorum. Minho hyung, normalde dışarıya karşı çekingen bir karakterde olsa da şimdi ki durgunluğunun bundan ibaret olmadığını bilecek kadar tanıyoruz birbirimizi. Bir süredir ruhen yorulmuş olduğunu da görmek zor değil. Çekimi boş verip onu buradan uzaklaştırmak için içimde bir dürtü büyüse de profesyonelce yüz ifadelerimi kontrol edip sadece çekimi tamamlamaya odaklanıyorum. 

Yarım saatin ardından bitirdiğimizde Minho hyung bozuntuya vermediğini sansa da dikkat çekerek soyunma odasına gidiyor. Hemen ardından ilerlemek üzere olan Chan hyungu geçmek için hızlı adımlarla soyunma odasına girip arkamdan kilitliyorum. Bunu yapmam çalışanların dikkatini çekerse dedikoduya sebep olacağını biliyorum ancak gözleri dolu dolu olan bedeni kollarımın arasına almak kadar umurumda değil hiç biri. 

Kapının kapanma sesi yüzünden bir duvarında koltuklar, diğer tarafında da  aynalı makyaj masaları olan odanın diğer ucundaki beden bana bakıyor. Kapıyı kilitlemiş olduğumdan dolayı da şaşırdığı belli ama hiçbir duygu yüzündeki, o kaybolmuş gibi gözüken ifadeyi bastıramıyor. Hızlıca yine ona yönelip bedenini kollarımın arasına çekiyorum. O anda fark ediyorum, kalbimin endişeyle ne kadar sıkıştığını. Bir çocuk gibi küçülmüş bedeni kollarımın arasında kayboluyor. Elleri gömleğimin ucuna tutunurken yüzünü boynuma gömüyor. Bir elimi sırtına sarıp diğerini saçlarına çıkartıyorum. İncinmesinden korkarcasına parmaklarım saçlarında gezerken hafifçe sallanıyorum. 

İkimiz de konuşmuyoruz. Onun sakinleştiğine emin olana kadar sorularla darlamak gibi bir niyetim yok. Bir süre sonra vücudundaki gerginliğin azaldığını hissettiğimde saçlarındaki elimi yanağına getirip, biraz geri çekilerek yüz yüze gelmemizi sağlıyorum. Baş parmağımla elmacık kemiğini okşarken diğer elmacık kemiğine de yavaşça dudaklarımı bastırıyorum. Gözlerini kapatarak derin bir nefes veriyor. 

''İyi misin?'' Yalnızca onun duyabileceği kadar kısık bir tonda konuştuğumda başını sallayarak olumlu bir yanıt vermesine karşılık son bir kez sıkıca sarılıyorum beline ve dudaklarımızı kısa bir öpücükle birleştiriyorum. Geri çekildiğimde daha iyi olduğuna emin olmak için yüzünü bakışlarımla tarıyorum. 

''İyiyim hadi kapıyı aç, diğerleri endişelenecek.''

Elimi bir kez sıkıp bıraktıktan sonra dediğini yapmak için arkamı dönüp kapıyı açıyorum. Diğerleri kendi aralarında şakalaşıyorlarmış da henüz o yüzden üzerlerini değiştirmeye girmemişler gibi davranıyorlar. Kapı aralığından kafamı uzattığımda beni ilk gören Chan hyung oluyor. Diğerleri sanki bir sezgiyle Chan hyungun aklından geçirdiklerini hissetmiş gibi ilk ona sonra bana döndüklerinde bana, yani kapıya doğru ilerliyorlar. 

Herkes içerideki bedene bir göz atsa da onu boğmak istemedikleri belli. Yalnızca Felix yanına gidip koluna girerek ışıltılı gülümsemesiyle bir şeyler anlatıyor. O hepimize karşı aşırı yakın olduğundan şu an hepimizin Minho hyungun etrafını sarmasındansa sarışın bedenin gitmesinin daha iyi bir seçenek olduğunu kabulleniyoruz. 

Sessiz ve kısa süren bir üst değiştirme, toplanma faslından sonra birer birer odadan çıkılırken sona kalmış bedenin arkasına ilerleyip yavaşça parmaklarımı avcunun içine sürtüp elimi çekiyorum çalışanların arasına girdiğimiz anda. Yüzünde hafifçe, küçük bir gülümseme oluşması nihayet beni rahatlatıyor. 

Binadan çıktığımızda herkes kendi yurduna göre arabalara dağılırken diğer yurda gidecek arabaya doğru dönüyorum ancak omzumdan tutan  bir el bana engel oluyor. Başımı yana çevirdiğimde gördüğüm Chan hyungla neden beni durdurduğunu düşünmek bir an için sanki her şeyi biliyormuş gibi hissetmeme ve kalbimin ağzımda atmasına sebep oluyor. 

''Biraz dinlensin, bu sıralar çok yoruldu.''

Dikkatlice bakışlarını yüzümde gezdirdikten sonra konuştuğunda o his peşimi bırakmıyor. Bir süre kararsızlıkla ortada kaldığımda beni bizim yurda gidecek olan arabaya yönlendiriyor. Ona hak vererek gittiğinde zaten uyuyacağını düşünüp uyum sağlıyorum fakat hala omzumdan tutmakta olan bedenin delici bakışları beni huzursuz hissettiriyor.