CHAPTER 2

23 5 0
                                    

L I L I T H - REAPER

I deviated and find a way to lost him. But something block my way and sent my butt fall off to the ground. My body trembled as I smell the smoke of death. The place smells rot-- smell of a burning flesh. His presence had me lost conscience. My heart race and i don't know what to do

"PLEASE DON'T!"-i flinched and pleaded and bowing my head and face him again crying desperately "I don't want to die" kasalanan to ng naliligaw na kaluluwa ng batang iyon para mapahamak ako ng ganito. "Di pa ako ready iwan si mama. Please spare my life"

"Why would i do that? Tinakasan mo pa ako--"

"Uso naman kase yun eh tsaka bat mo ako sinusundo mahaba pa ang buhay ko. Nawrong turn kalang siguro"

"Nakuha mo pang magbiro sa ganitong sitwasyon ah bata?"

"Please spare my life may nanay pa akong uuwian sa bahay. Please have clemency on a poor soul like mine. I don't want to leave my mother behind please lang po. Please i have a dream, don't take it away from me"

"You see kid. I'm not in mood to talk with you. Even if you pleaded you can't do anything about it. I'm a reaper and a repear's job is to guide souls. Your name is written on the book of deceased. Which means your time is up!" His about to slit me with his scythe but i kneel before him and hug his foot

"Dont! Baka magkapangalan lang kame! Paki check"

He heavily sighed in dismally and an old looking book pop out of nowhere and he open each pages and he handed it to me at nabigla ako ng magsalita ito bigla "Poor girl you are. Lilith grace Hernandez, 17 years old-- "-patuloy lang ito nagsalita and I just can't uttered a word anymore. Luminga linga ako sa paligid at may nakitang lulusutan. Di pa ako pwedeng mamatay.

"Oyy bat bakit nandyan pangalan ko? I have an ability to see time. Mahaba pa ang buhay ko. Bat mo na ako sinusundo--"

"Shhhh! Miss Blabbermouth, respect the reapers decision, it's he the one who will guide
you to the afterlife"-the book hush me and continued. Natameme naman ako habang nagsasalita ito mag isa. As it finished nawala ito bigla at nakita ko ang pag angat niya ng scythe at hinarang ko agad ang mukha ko sa mga braso ko dahil alam kong papatayin niya ako nakikita ko na handang handa na siya.

"Sir reaper may uuwian pa ako sa bahay"

"Di ko nayun problema!"

"Baka may magagawa pa ba ako para makabalik sa katawan ko. Am I really dead? I know i'm not dead"-tanong ko at umiling siya "Bat mo ko sinusundo?"

"B--because?" Napaisip naman ito.

Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya at napakamot sa batok at may scroll na bigla lang nagpakita sa harap niya at binasa niya ang nakasulat.

Napalingon naman ako sa kaliwa at dahan dahan akong gumapang hanggang sa natakasan ko siya ulit at di ko alam kung saang dako ako dinala ng takot ko. Bigla lang siya nagpakita sa harap ko na kinabagsak ko sa harap niya. Pero dahil ayaw kong sumama ay tinakasan ko siya at pumara ng jeep. Natakot sakin ang mga tao at napatingin ako sa damit ko at di ko pansin ang dumi dumi ko pala at wala pa pala akong sapatos.

Tinakpan ko nalang ang mukha ko at nang malapit nasa bahay ay inabot ko na ang pasahe mabuti may naiwan pa akong pera sa bulsa ko. Umuwi ako sa bahay at walang tao. I looked up and my windows are open. Umakyat lang ako at nataranta ng sumigaw yung kapitbahay namin na akyat bahay daw na muntikan ko pang ikabagsak.

✔ 𝐋 𝐈 𝐋 𝐈 𝐓 𝐇 Where stories live. Discover now