Neftah Kurgusudur.
Yaralı bir adam ve yaralı bir kadının hikayesi.
Ablamın düğününde karşılaştığım o gıcık adama kim derdi ki aşık olacağım.
Abimin düğününde karşılaştığım o kadının hayatıma anlam katacağını nereden bilebilirdim ki.
Sonunda şirkette tüm işlerini bitirmişti Tahir. Şimdi de odasında abisini bekliyordu. Son dakika bir toplantı çıkmıştı. Bu durum ne kadar sinirini bozsa da sakin kalmaya çalışıyordu.
Şirket yavaş yavaş boşalıyordu. Zehra Mustafa ile toplantıda olduğu için bir tek onun eşyaları dağınık bir biçimde masasında duruyordu.
Gönül yavaş adımlarla Zehra'nın odasına girdi. Zehra'nın çantasına Tahir'in fotoğrafını bıraktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bunu görünce ne diyecekler bakalım sana Zehra'cım." Dedi ve kahkaha attı Gönül.
Tam o anda kapı pat diye açıldı.
"Ne işin var senin burada?" Dedi Tahir çatık kaşlarla.
"Asistanın olabilmek için başvurumu verdim sadece." Dedi Gönül.
"Öyle mi yaptın?" Dedi Tahir sırıtarak.
"Evlenmediğini biliyorum. Beni böyle ucuz oyunlarla kendinden uzaklaştıramazsın. İyi çalışmalar canım." Diyerek dışarıya çıktı Gönül.
"Aklıma sıçayım! Nefes bu kızı öğrenirse beni öldürür. Bir de asistanım olacakmış! Allah'ım çıldıracağım!" Diyerek abisinin odasına ilerledi Tahir.
Kapıyı açmadan abisi açtı.
"Hadi gidiyoruz." Dedi Mustafa ardından arkasında bulunan Zehra'ya döndü.
"Sen tekrar incele dosyaları sonra üstünden geçelim." Dedi Mustafa.
"Tamam Mustafa Bey."
"Seni de eve bırakalım mı Zehra?" Dedi Tahir.
"Şey ben burada kalıyorum Tahir Bey."
"Nasıl?" Dedi Tahir şaşkınca.
Mustafa derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.
"İki gün önce Zehra'nın evine hırsız girmiş ondan dolayı burada kalıyor."
"Annesi?"
"Annemi hastaneye yatırttılar, tedavisine hastanede devam edecek."
"Olmaz böyle şey. Sen git eşyalarını topla. Hem de Nefes ile tanışırsın onunda içi rahat eder." Dedi Tahir.
"Nefes?" Diye sordu Zehra.
"Sevgilim, hayatımın anlamı, çocuk..."
"Tamam yeterli Tahir." Dedi Mustafa gözlerini açarak.
Zehra ise gülümseyerek izliyordu bu sahneyi.
"Beni burada zorla tutuyorsun abi ne yapayım? Özledim sevgilimi." Dedi Tahir küçük bir çocuk gibi.
"İyi akşamlar." Diyerek yanlarından uzaklaştı Zehra.
