Güneşimi kaybettim'☀️|Texting

dört'

Afra: Buyurun? Bana mesaj atmışsınız.

Mesajımı attıktan sonra hemen telefonu elimden bırakıp soluklandım.

Derin nefesler alıyordum.

Ne oluyor bana?

Ben en son 10.sınıfta böyle olmuştum ki aradan 6 yıl geçti.

Niye heyecanlı hissediyorum!

Mesajıma cevap verse ne olacak sanki!?

Aptal aptal hayaller kurma Afra.

Şuanlık tek hedefin kariyerin ve dinini geliştirmek olmalı aptal duygular değil!

Kendimi sakinleştirdikten sonra mukabeleye gitmek için hazırlandım.

Evden çıkmadan önce çantama telefonu atıp anneme seslendim.

"Anne ben camiye gidiyorum geç kalırım biraz Efnanlarla otururuz."

"Tamam kızım. Hangi camiye gideceksin?"

"Üst mahalledeki hoca daha hızlı okuyormuş oraya giderim."

"Tamam annecim çok geç kalma, selam söyle Efnan oğluma söyle o da gelsin iftara."

"Söylerim annelerin bir taneside gelir mi pek emin değilim o bu aralar Kpss'ye tekrar hazırlanıyor biliyorsun."

"Başlatmasın sınavına söyle gelmezse küserim."dedikten sonra yanağını öpüp geri çekildim.

O sırada Buğra'da yanımıza geldi abla diye sırnaştı

"Ne isteyeceksin yine başımın belası."

Gözlerini doldurup

"Başının belası mıyım?" Diyip burnunu çekti.

"Velet bu numaralar bana işlemez sana ben öğrettim."dedikten sonra ensesine vurdum.

"Camiden çıktıktan sonra bana mesaj atsanda ben de gelsem Efnan abinin yanına olur mu?" dedikten sonra uzun gür kirpiklerini iki defa üst üste kırpıştırdı.

Evde sıkıldığını bildiğim için

"Olur ablasının gülüsü atarım mesaj." Dedikten sonra saçlarını karıştırıp evden koşarak uzaklaştım.

Üst mahalleye doğru giderken aynı zamanda kızlarla olan gruba gelmeleri için mesaj attım.

Grup:İman Power.

Afra: Aysude ben Zekogilin oradaki camiye gidiyorum sende gel bebeğim.

Afra: Ahsen ve Zeko sizde bir zahmet kalkın evinizin yanındaki camiye gelin.

Yazdıktan sonra gözüm İlyasla olan sohbete gidince hâlâ beyaz çift tik olduğunu görünce yanaklarımi havayla doldurup üfledim.

Boş verip camiye hemen gitmek için hızlı hızlı yürüdüm.

Ahsen ve Zeko'nun evi aile apartmanı olduğu için aynı bina da - caminin yanında - oturuyorlar ve Aysude'nin evi de camiye yakın olduğu için benden önce gideceği kesin.

Sokağın köşesinden dönerken koluma çaroan kol yüzünden çantamı yere düşürdüm.

Çarpıştığım kişi hemen eğilip çantamı yerden alıp

"Kusura bakmayın hanımefendi benim hatam." Dedikten sonra çantamı uzatınca yüzüne baktım.

İkimizinden gozünde de şaşkınlık vardı.

İlyas.

Tam şuan karşımda bana bakıyordu.

"Mühim değil." dedikten sonra hafif bir tebessüm edip çantamı alıp koşar adım camiye doğru gittim.

Bu zamana kadar karşılaşmayıp şimdi karşılaşmamız tevafuk diye yorumladım.

Aslında zaten 6 ay önce geri buraya Bursa'ya geldim.

Ondan önce liseden sonra genel olarak çok az ziyarete geldim üniversite biraz yoğun geçmişti benim için hedefim her zaman en hayırlısı ve iyisi olduğu için çalışmayı neredeyse hiç bırakmadım.

Yazın geldiğimde de büyük ihtimalle onlar köye gidiyorlardı.

6 aydırda ben başımı işlerden kaldırmadım kendimi çalıştıģım yere ispatlamak için.

Bu yüzden karşılaşma ihtimalimiz biraz düşüktü.

Bunları düşünürken camiye girdim.

Tahmin ettiğim üzere kızlar benden önce gelip oturmuş önlerine de kendileri ve benim için kuran çekmişlerdi.

Hemen yerime oturup kuranı açtım ve okunan Kur'an-ı Kerimi takip etmeye başladım.

İnstagram: eminem_yapmaz1
_______________________________

Selam!

Nasılsınız?

Afra?

İlyas?

Buğra?

Anne hanım?

Daha hikayeye girmemiş olsa da Efnan?

Çarpışmaları zjsksosjwiaoa?

Sürçü lisan ettiysek affola.

Hayırlı ramazanlar!

Seviliyorsunuz<3

(Ramazanın 4.günü)