This is a work of fiction. Names, characters, businesses,
places, event, and incidents are either the products of
the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events is purely coincidental.
Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contests of this story in any way. Please obtain permission.
⚠️ PLAGIARISM IS A CRIME ⚠️
--------------------------------------------------------------------------
PROLOGUE
I never know what my life is...what is the reason why all important person in my life is living me alone. I hate people who made promises to me then after that,they promised already broken. Iiwan lang ako ng basta-basta.
But suddenly I met a person who never say the word "promise" because he knows that I hate that.
Nakilala ko siya sa kadahilanang may iiwan sa aking importanting tao.
Pero hindi ko inaasahan na mahuhulog ako sa kanya at mahirap ng umahon dahil siya mismo ay tinataboy ako.
I grab the opportunity to take a risk but I failed...
Ni minsan hindi ko narinig sa kanya ang salitang "promise" dahil alam niya sa huli na hindi na iyon matutupad pa.
ENJOY READING.....
--------------------------------------------------------------------------
CHAPTER ONE
"KRIS POV"
"We're have you been? Uwi bato ng tamang babae?". Ang agang bungad sakin ni Martha. Wow ha, concern? As if i care. Tuloy- tuloy lang ako sa paglalakad ng hinarangan niya ako. "Wag mokong talikuran,pagkinakausap Kita". Again she shout me. Naiirita ako.
"At wag na wag mo akong sisigawan dahil hindi kita ina". I immediately say. Agad akong napasapo sa aking mukha ng sampalin niya ako. Ayan dito siya magaling,ang sampalin ako. Tumingin ako sa kanya,ang mukha ko ay walang emosyon.
"Isa pang kamay ang dumapo sa pisngi ko ay hindi ako magdadalawang isip na patulan ka".sabi ko.
May narinig kaming yapak pababa ng hagdan kaya napalingon kami doon. Lumapit si daddy sa akin at niyakap,pagkatapos ay bumaling ito kay Martha.
"What's happening here? Any problem?". He ask while staring her future wife "daw". Ew so gross.
"Ngayon lang kasi umuwi si Kris,kaya pinagsabihan ko". Agarang sabi nito kay daddy kaya napakunot-noo itong bumaling sa akin.
"At kailan kapa naging interesado sa akin?". Singit ko kaya sinuway ako ni Dad.
"I am interested because I'm your mother".
"Hell no, you're not my mother". Kontra ko kaagad. Wala akong pakialam kong masaktan siya. "May ina bang sinasampal ang kanyang anak". I laugh sarcastic. Wala na tong patutunguhan kaya dali dali akong umalis patungo sa aking kwarto.
I immediately stop walking when I see the room of my brother and my younger sister. Hell yeah, i have siblings in Martha's side. Sumilip ako ng kaunti sa kanila dahil narinig ko ang tawa ni Stacey.
She's 6 years old,same school of mine. I'm not close to my siblings, including to our mother. Si daddy at Yaya Linda lang ang close ko.Minsan wala si daddy dahil may inaasikaso. Ofcourse hindi mawawala ang kompanya. He have no time to me, no time to cuddle,no time to his princess. Minsan iniisip ko gusto ko nalang sumama kay mommy kaysa ang tumira dito kasama ang mga sampid.
