1.BÖLÜM

520 13 2
                                    

Ben hayat 22 yaşındayım adım kadar güzel bi hayatım yok  tıp okuyorum annemin isteğiyle aslında bende istiyordum ama hayallerimde yoktu annem hale yılmaz bi şirkette ceo bazen eve hiç gelmiyo bazen ise içip içip gelir bazen tek bile gelmez annem, anne demeye bin şahit ama bu yaşıma kadar en azında sıcak bi evim var hadi ozaman  hikayeme başlayalım 

sabah zilin çalmasıyla uykulu gözlerle odamdan çıktım “”buyrun ahmet bey 

“günaydın hayat hanım  bu sabah üstte birisi taşınacak haberiniz olsun"

“tamam teşekkürler"

banyoya gidip soguk suyla yüzümü yıkadım çıkmamla kapım gine çaldı derin bi nefes verip kapıyı açtım ve dicledi “evet arkadaşlar evden çıkıp hayatın evine geldim buradan da okula geçiş yapıcaz” gözlerimi devirip mutfaga gittim dıcle  kamerasını bırakıp yanıma geldi 

“günaydın kuzum"

“günaydın sen çayı demle bende içerideki içki bardaklarını toplayim"

“yine mi içti"

“her gün içiyor"

ben içeri toplarken dicle ise masayı kurdu ikimizde yedikten sonra dicle mutfaga topladı bende üstümü giyinip orta sehpadan annemin bıraktığı parayı aldım şaşırmadım değil annem genelde cok para veren bi insan değildi kafasına taş yada kaya düştü 

evden çıkıp dicleyi fakültesine bıraktım dicle kadın doğum okuyordu bende 6 yıllık tıp okuyordum   üçüncü döneme  başladım bu sene staj da yapıçaktı çok heyecanlıydım 

“okul çıkışı napıyoruz"

“bilmem şu staj işini kutlayabiliriz"

“ohh be sonunda sosyal bi hayatın olacak"

“niye öyle diyorsun gayet sosyelim bence"

“evet hiç gitmediğin ülkeleri dilleri ni  biliyorsun"

“sadece parise ve ispanya ya gittim"

“evet bensiz"

“annem tek gitmemi istedi hem artık kendi paramızı kazanıcaz istediğimiz yere gidebiliriz"

“sen çalışmaya alışkınsın  ben ilk defa çalışacağım"

“doktorluk diğer işlerin yanında daha zor"

“aynen...sen biliyormusun irem sürtügü
varya berkle yatarken annesine yakalanmış"

“senin eski sevgilinle yani"

“bizimkisi iki günlük bir şeydi"

“tabi canım okulda erkek bırakmadın"

“doğru aşkı bulamadım"

“tabi canım hadi in geldik" 

arabadan inip dicle kendi fakültesine gitti bende kendi fakülteme girdim staj için raporumu imzalayıp dokuzdaki dersime girdim catadan bilgisayarımı açıp hocanın kurdugu siteye girdim biraz tekrar yaptıktan sonra hoca gelip ne acelesi varsa derse başladı 

son slaytı kaydettikten sınıftan çıkıp çantamdan telefonumu çıkardım dicle yi aradım  “alo benim dersim bitti sen ne alemdesin"

“sorma hocadan slaytı almaya çalışıyorum sen eve git  akşamı unutma"

“unutmadım"

otoparka gidip araba ma bindim hızlıca eve gittim siteye girince valeye arabamı verip apartmana girdim 23 kata oturduğumuz için   asansöre bindim kapını kapanmasıyla bi çift el durdurdu “yetiştim"

tebessüm ettim asansör bi anda durduğunda ışıklar da gitmişti hayır ya hayır nefesim daralmaya başladı kapalı alan fobim yoktu ama karanlık fobim vardı lanet olsun derin derin nefesler almaya başladım yanimdaki adam “iyimisin" 

“i iyim 

“kapalı alan fobin varsa niye biniyorsun" 

“kapalı alan fobim yok KARANLIK FOBİM VAR

“tamam sakin ol telefonu ver bana"

hemen telefonu çıkarıp ona verdim napmaya çalışıyordu analmıyordu bi anda iki telefondan  flaş açti 

“biraz daha iyimisin"

“sa sayılır"

“tamam yere otur hadi belli ki uzun olacak"

bi yere bi ona baktım montunu çıkarıp yere serdi “şimdi otur"

yavaş bi şekilde yere oturdum bacaklarımı kendime çekip derin nefes almaya başladım “adın ne" 

“şuan konumuz bumu"

“yani senin için birşeyler yapmaya çalışıyorum

“adın hayat,hayat yılmaz"

bi iki saniye yüzüme baktı “senin adın ne"

“murat sarsılmaz"  

“memnun oldum"

“bende"

“daha iyimisin" 

“yani konuşunca daha iyim" 

“peki kaç yaşındasın"

“23sen" 

“26 okuyorsun yani"

“evet"

“ne okuyorsun"

“tıp sen ne iş yapıyorsun"

“mimarım şirketim var"

“anladım"

bi anda ışıklar açılınca  “sonunda"

ayaklanıp muratın ceketini yerden alıp “teşekkürler"

“rica ederim" 

 “üst katına siz mi  taşındınız"

“evet"

benim katıma gelince “görüşmek üzere" 

“görüşürüz"

eve girip kendimi koltuga attım telefonum çalınca dıcleydi “alo 

“kuzu hiç hazırlanma mekan kapalıymış"

“neden 

“bilmiyorum ben sana geliyorum" 

“peki gel"

telefonu kapatıp  koltuga koydum odama gidip rahat şeyler giyindim mutfağa geçip bir şeyler yiyip  topladım telefonum çalınca bakmadan açtım 

“alo hayat ben gelmicem bugün eve"

birsey demeden telefonu kapattı kim mi tabikide annem kim bilir kimin altında kim bilir umursamayıp kendime kahve yaptım içeri geçtim oturmakla kapını çalmasıyla aykalandım kapıyı acıp dicle yi içeri aldım “hoşgeldin kuzum"

“hoşbuldum anne yok demi"

“yok gelmeyecek bugün neyse sana da kahve koyuyorum"

“tamam kuzum senden rahat bişeyler alıcam"

“tamam canım" 

ben dicleye kahve koyup içeri geçtim bilgisayarımı açıp slayttaki yazıları deftere geçirmeye başladım 

“bende getirdim notlarımı bende boş durmayayım bare"

dıclede yerinide kurup ders çalışmaya başladık...uzun saatler sonra dıcle gitti bende yarınki dersin konusunu çalışıp ortalığı topladım odama gidip ılık ve kısa bi duş alıp saçlarımı nemli bırakıp yataga girip uyudum 


KOMŞU KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin