KOMŞU KIZI

19.BÖLÜM

6 ay sonra

Hera🥀

Aynada kendime baktım karnım burnuma gelmişti elim karnıma gitti yavaşça okşadım 3 ay kalmıştı kızıma kavuşmak için okulumu dondurmuştum bu halde gidemezdim zaten şuan bir dağ evinde kalıyordum doğuma yaklaşınca İstanbul'a geri dönecektim magazinciler bu halimi görse direk gündem olacaktım ve bunu muratta görücekti o yüzden burada sessiz sakin yaşıyordum

Murat.. ondan hala bir haber yoktu ne magazinde görüyordum ne de başka bir yerde bı an kendime öldüğünü bile inandırmıştım ama biliyordum bir yerlerde nefes alıyor hissediyordum. ben aynada  derin düşüncelere dalarken içeri Dicle geldi okuldan fırsat buldukça gelirdi "hoşgledin"

"Hoşbuldum sana biraz bir şeyler aldım yarın doktor gelicek kontrole"

"Kötü birşey yok demi"

"Hayır birtanem genel kontrol" gülümseyıp karnıma eğildi "teyzesinin bir tanesi bal kızım benim" karnımı okşadı eğildiği yerden kalkıp "akşama atakanda geliyor o yüzden akşama güzel bir yemek yapıcam" gülümseyip kafamı salladım ve koca göbeğimle koltuga oturdum artık midem bulanmıyordu aksine iştahim acilmişti ne varsa yiyordum murat şu halimi görse ne dalga geçerdi hafifçe gülümsedim.

Bir saat içinde Dicle herşeyi hazırlamıştı atakanda gelince sofraya oturduk "aşkım bak yaptığın şeylerin 2 katını yaptın dimi şimdi hayat hepsini yer süpürür şimdi"

"İki canlıyım ben" bunları derken bir yandan da ağzıma bir şeyler tıkıyordum bu halime ikisinde güldü onları umursamadan tabağıma koyduğum şeyleri yemeye devam ettim.

Dicle herşeyi halletmişti sağolsun bana tek bir iş bile yaptırmıyordu koltukta otururken mayişmiştim saate bakınca sekize geliyordu o kadar erken uykum geliyordu ki hiç birşey yapmadan bile yorgun oluyordum Dicle bur süreçte hep yanımda oldu hiç bırakmadı beni. İyice uykum gelince "ben yatıyorum size iyi geceler"

"İyi gecelerde  çok erken değil mi" Atakan erken uyumama alışmamıştı "askim hamile hamile bu aylarda erken uyuma erken uyanma olur iyi geceler canim sana sabah doktor gelecek" kafamı sallayıp yukarı odama çıktım muratla ulan evimiz hala duruyordu kendi evimi satip bu dağ evini almıştım pijamalarımı giyip murat için tuttuğum defteri aldım elime bir gün karşıma çıkarsa vermek için kızını belki hiç taniyamicakti ama ginede bu deftere bütün duygularımı döküyordum bazen ağlıyordum bazen gülüyordum yazdigim şeylere.

Uzunca yazdığım şeyden sonra iyice uykum gelmişti defteri kenara koyup yatağa iyice girdim ve uykuma daldım.

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Sabah uyandığımda elimi yüzümü yıkadım üstüme kazak bir elbise giydim karnıma baya belli etmişti bu elbise hoşuma gidiyordu karnımın belli olması hala kızıma bir isim bulamamıştım aklımda bir kaç isim var ama tam kesinleştirmedim farkli bir isim arıyordum Dicle odaya girince "canım doktor geldi haydi hazirsan gel" kafamı sallayıp Dicle ile aşağıya indik doktorum büge hanım güler yüzle beni karşılamıştı "nasılsın hayat"

"Çok iyim sadece erken yoruluyorum"

"Olacak o kadar hadi uzanda bakalım miniğimiz nasilmiş" koltuğa uzandım büge hanım yanında her zaman ultrasonla gelirdi aslında böyle birşey mümkün değil büge hanım durumu bildiği için böyle bir hassasiyet göstermişti karnıma soğuk jeli sıkıp bakmaya başladı "gayet iyiyiz sağlıklı bir sekilde büyüyoruz hiç bir sorun yok bu gidişle erken doğum riski sıfıra inecek" gülümseyip icimden çok şükür Allahım dedim Dicle hafifçe karnımı silmişti büge hanım daha fazla kalmayıp evden ayrıldı "senin okulun yok mu"