"Y/n gerçekten de mutfakta bu kadar dağınık çalıştığını bilmiyordum."
Elindeki kaseyi sen karıştırırken dökmemen için tutan Itachi'ye baktın. Evet gerçekten de mutfak işlerinde kötüydün.
"Yemek yapmadaki tüm yeteneğimi alıp resim çizmeye koymuşlar."
Itachi dediğine güldü.
"Ben bu durumdan hiçte şikayetçi değilim." dedikten sonra elinden kaseyi aldı ve kendisi karıştırmaya başladı.
Yolda dönerken ona bu tarifi öğretmeni ve menüye eklemek istediğini söylemişti. Sende boş vakti varsa bugün gösterebileceğini söyleyince sonuç olarak şuan sizin evin mutfağında kurabiye yapıyordunuz. Annen ve baban, eski arkadaşlarıyla buluşmaya gittiği içinde rahattın.
Gözlerini Itachi'ye çevirdin ve büyük bir ciddiyetle kurabiye ile uğraştığını gördün. Şuan o kadar sevimli duruyordu ki istemsizce aklına ileride onunla evlediğini ve çocuklarınıza kurabiye yaptığını düşündün.
"Nasıl manzara güzel mi bari?"
"H-hayır yani evet yani şey..."
Itachi senin bu haline kahkahalarla gülmeye başladı. Bu durum senin daha çok kızarmana sebep olmuştu.
Utançla arkanı döndün ve dolaptan bir kaç tane kalıp çıkardın. Onları masaya bıraktığın sıra da telefonun zil sesi odaya yayıldı.
Köşede duran telefonu aldın ve arayan kişiye baktın. Annen arıyordu. Seri adımlarla mutfaktan çıkıp birazcık uzaklaştın ve telefonu açtın.
"Kızım biz bu akşam yemeği dışarıda yeriz diye düşünmüştük ama arkadaşlarım bizim eve gelecek. Biraz etrafa bakınır mısın dağınıklık var mı diye?"
"ANNE HAYIR GELMEYİN!"
"Y/n ne işler çeviriyorsun bakayım sen?"
"Anne bir kaç saat sonra gelin eve. Şuan gerçekten de olmaz."
"Yoksa sen eve erkek mi at-"
"ANNEEE!!!"
"Hahahah tamam tamam bir şey demedim. Hem istersen bugün eve gelmeyebiliriz."
Sesindeki imadan dolayı daha yeni kızarıklığı geçen yüzün resmen domatese dönmüştü.
"Hayır sadece bir kaç saat daha gelmeseniz yeter."
"Öyle olsun bebişim hadi ben kapattım."
Sen bir şey diyemeden yüzüne kapatılan telefon ile sıkıntıyla nefes verdin ve mutfağa geri dönmek amacıyla arkana döndüğünde duvara yaslanmış bir şekilde sana bakan Itachi'yi beklemiyordun.
"Konuşmaların hepsini duydun değil mi?"
"Evet ve annen baya kafa birine benziyor." diyip göz kırptı.
"Acele etsek iyi olur. Evinde babana bu şekilde basılmak istemem." dedikten sonra mutfağa doğru ilerledi.
Bir an kafanda üstünde önlük ile kurabiye yapan Itachi'yi babanın yakaladığı canladı.
İstemsizce gülmeye başladın çünkü kafanda hayal edince çok komik gelmişti.
Itachi arkasını döndü gülmekten yüzü kızaran sana baktı. O kadar komik mi gözüküyorum acaba diye düşündü.
Sen ise gülmeni bastırmaya çalışarak onun yanına ilerledin ve aldığın kalıbı hamura bastırmaya başladın.
"Y/n haftaya perşembe günü boş musun?"
"Evet?"
"Öyleyse o günü bana ayırır mısın?"
"Tabiki de." diyip gülümsedin. Bir işin olsa bile o böyle dedikten sonra ertelerdin zaten.
O da sana gülümsedi ve kurabiyelere kaldığınız yerden devam ettiniz.
----------------
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
