JAPON BALIĞI | koshi mizukami

jū-kyū.

Kai: Eve gidersen, söz veriyorum sabaha kadar seninle mesajlaşmaya katlanırım.

Kai: Hatta telefonla bile konuşabiliriz.

Kai: Ama evine geri dönmelisin. (Gönderildi, 02:32)

Kai: Dönüş yolunda mısın? (Gönderildi, 02:35)

Kai: Nerede olduğunu söyle. (Gönderildi, 02:37)

Kai: Bana inat olsun diye cevaplamadığını biliyorum.

Kai: Kazandın, tamam. (Gönderildi, 02:40)

Kai: Evde olduğunu söyle, Lola. (Gönderildi, 02:41)

Kai: Gerçekten laftan anlamıyorsun.

Kai: Sokakta aranan bir suçlu var diyorum. (Gönderildi, 02:44)

Kai: En azından mesajları oku.

Kai: Lanet olsun! (Gönderildi, 02:47)

Kai kişisinden 4 cevapsız arama.

Kai: Yarın senden nefret edeceğim. (Gönderildi, 03:00)

(Görüldü, 06:02)

Lola: Beni bu kadar merak etmene gerek yoktu, Japon Balığı.

Lola: Yatağımda rüya görmekle meşguldüm.

Lola: Tahmin et bakalım rüyamda kim vardı?

Lola: Evet, sen. :)

Lola: Elimdeki beyaz bir yastıkla seni boğuyordum.

Lola: Üç saatlik uykuma rağmen,

Lola: Harika bir sabaha uyanmamı sağladın.

Lola: Günaydın! (Gönderildi, 06:05)

(Görüldü, 06:30)

🐠

"Onu epey endişelendirmiş olmalısın."

Yoshiko, mesajları okuduktan sonra telefonu Lola'ya geri verdi. Okul çıkışı hiç vakit kaybetmeden aynı suşi dükkânına gelmişlerdi. Ancak Lola, beklediği gibi Kai'yi dükkânda bulamamıştı. Her nereye gittiyse, işi uzamış olmalı diye kendisini teselli etmeye çalışıyordu.

"Yalan söylemeyeceğim. Oldukça eğlenceliydi."

"Onun için pek eğlenceli bir gece değildi anlaşılan." Yoshiko, masanın köşesinden duran defterine bir şeyler yazmaya başlamıştı. "Fakat Kai'ye hak veriyorum. Gecenin bir yarısı tek başına dışarıya çıkman güvenli değil."

"Biliyorum." dedi, Lola. Yarısı bitmiş suşi tabağını biraz iterek kollarını masaya koymuştu. Yoshiko'nun gerisindeki camdan dışarıyı izliyordu. "Sadece canım sıkılmıştı ve bazen dört duvar arasında olmak beni bunaltıyor. Hem zaten gece yürüyüşü iyi geldi. Eve döner dönmez uykuya daldım."

"Şu bahsettiğin adamı ben görmüş olsaydım korkarak kaçardım herhalde."

"Tuhaf bir tipti."

"Evet, manyağın teki olabilirdi. Ya da belki öyleydi." Yoshiko ürpermiş gibi omuzlarını oynattı.

"Aşk otellerini seven birisi olduğu kesin. Birini bekliyor gibiydi."

"Merak edip sormadığını umuyorum."

"Hayır, o an aklıma gelmedi. Fakat bir daha aynı yerde karşıma çıkarsa ona sorabilirim." Lola, muzip bir şekilde gülümsüyordu. Gülüşü, dükkâna doğru yaklaşan kişiyi görünce daha da genişlemişti.