ayaklarının bastığı yerlerin yakınına ,

5 2 0
                                    

bölüm 4 | Kül Kokan Kitap Sayfaları

[öğleden önce 11.33]

12 yaşındaydım.

Ucu körelmiş jiletle kendimi öldürmeye çalışırken sadece 12 yaşındaydım. Ve kimse fark etmedi.

Bileğim de bir kaç çizik. O kadar.

2 ay sonra yerine yenileri geldi. Ve bunu 16 yaşıma kadar devam ettirdim.

16 yaşındaydım. Ciddi anlamda kendimi ölü gibi hissediyordum. Anneme anlattım.

Bileklerime yer edinen çiziklerden bahsettim. Ve iki defa haplarla intihara kalkıştığımı. Neredeyse her şeyi anneme anlattım.

O ise 3 ay sonra unuttu. Yada ben öyle sandım. Bu sefer bana her kızdığında bileklerimi çizen aciz bir insan olmamı yüzüme vuruyordu.

Ben ise sustum. Ve bir daha kimseye nasıl hissettiğimden bahsetmedim.

Eğer bir destek alsaydım her şey daha farklı olabilirdi. Belki.

Birinin beni sevmesini istediğimi hatırlıyorum. Benimle gurur duymasını , vakit geçirmesini...  Ve her şeyi kendi ellerimle mahvetmemi.

Sevgilisi olan kızlara özenirdim. Birileri onları seviyor ve koruyordu.Ama zaman geçtikçe her ne kadar özensemde istemsizce kendimi onlardan üstün gördüğümü ve bir şekilde onlarla olmak için uygun biri olmadığımı fark ettim.

Çok fazla erkekle yakın olmamıştım. Okuldan bir çocuk ve sosyal medyada bir iki kişi . Farkında olmadan küçük görüyordum. Ufak şeyleri bile itici geliyordu. Özellikle küçükte olsa bana adım attıkları an...

Sadece ben sevebilirdim. Kural buydu.

Annemden nefret ederdim. Babamı sevmezdim ama annemden deli gibi nefret ederdim. Küçükken bana ikimizin yakın arkadaş olduğunu söylerdi.Anne ve kızlar her zaman en yakın arkadaşlardır. Büyüdüğüm de ise her şey bambaşkaydı.

Neden aramızda diğer anne-kız ilişkileri yoktu. Küçükken bana bu kadar güven aşılayan annem neden gitmişti?

Annemden nefret ederdim. Çünkü onun  saçma sapan kuralları yüzünden toplumda kendimi yalnız hissetmiştim.

Özgüvenimi yitirmiştim. Kendisine bakmadan benim kiloma ve ilgilendiğim şeylere laf atıyordu. Böceklerden korkardım. Peki o niye bu korkumu yenmeme yardım etmek yerine dalga geçmeyi tercih etti ve hâla küçük bir çocuk gibi davrandığımı söyledi?

Sen benim hayallerimde ki en korkunç anneydin.

Ve anne , senden ömrümün sonuna kadar nefret edeceğim.

Bütün kusurlarımı yüzüme vurdular.

Sadece 16 yaşındaydım.

Kilomdan nefret ediyorum. Gözlerim yuvarlark , kocaman ve gözaltı morluklarım ile çok çirkin duruyorlar. Ön dişlerim tavşan dişini ansatıyor ve burnum yüzüme göre büyük. Sivilcelerim normal insanlara göre daha fazla. Parmaklarım  bile çok çirkin.

Ben bunları düşünürken 16 yaşındaydım.

Bütün kusurlarım yüzüme vurulurken sadece çocuktum.

Ah ,  bu arada! Teşekkür ederim baba. Bir gün o tokat yüzüne inecek diye beni tehtit edip vurmadığın için teşekkür ederim.

 Bir gün o tokat yüzüne inecek diye beni tehtit edip vurmadığın için teşekkür ederim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Sadece herkes gibi bana da saygı duyulmasını istemiştim :))

Ve bir anlık yapayalnız olduğunda | min yoongiWhere stories live. Discover now