ep11

13K 1K 18
                                    

Zawgyi

"သြန္းငယ္ အျပန္ေမာင္လာႀကိဳမယ္ေနာ္"

"ေမာင့္အလုပ္ကေကာ"

"ကိုလင္းကိုေျပာၿပီးလာႀကိဳမယ္ေလ"

"အင္း"

"ဂ႐ုစိုက္ေနာ္သြန္းငယ္။စားခ်င္တာေတြဘာေတြ႐ွိရင္လည္းဝယ္စားေနာ္မႏွေျမာနဲ႔ဝယ္စားေနာ္။ေက်ာင္းကလူေတြနဲ႔လည္းအဆင္ေျပေအာင္ေပါင္းေနာ္။ထမင္းလည္းကုန္ေအာင္စား။ေမာင္ဝယ္ထည့္ေပးထားတဲ့သစ္သီးကိုလည္းခ်က္ျခင္မစားနဲ႔နာရီျခားၿပီးစားေနာ္"

"သိပါၿပီးေမာင္ရယ္။ငါမူႀကိဳကေလးေလးမဟုတ္ဘူး။"

"မူႀကိဳကေလးကမွေျပာရင္ေျပာစကားနားေထာင္​ေသးတယ္။"

"ေမာင္ကငါ့ကိုစကားနားမေထာင္ဘူးလို႔ေျပာခ်င္တာလား။"

"ေမာင္ေျပာတာအဲ့လိုသေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ေမာင္ကသြန္းငယ္ကိုစိတ္မခ်တာ။ဒါသြန္းငယ္အရင္ကတက္ေနက်ေက်ာင္းမဟုတ္ဘူးေလ။ကိုယ္နဲ႔သိတဲ့လူကလည္းတစ္ေယာက္မွ႐ွိတာမဟုတ္ဘူး။တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ေမာင္ကလည္းအလုပ္မွာအဲ့တာေၾကာင့္မို႔ပါ။"

"သိပါၿပီး။အစားအေသာက္လည္းဆင္ျခင္မယ္။အေနအထိုင္လည္းဆင္ျခင္မယ္ေနာ္။ခုေတာ့ေက်ာင္းတက္ေတာ့မယ္"

"အဲ့တာဆိုေမာင္ သြားေတာ့မယ္ေနာ္"

"အြန္း Byebye"

သြန္းခၾကယ္သည္းေနတဲ့ေမာင့္ကိုအျပစ္မျမင္ရက္။ေမာင္ကသူနဲ႔ပက္သက္ရင္ကိုယ္ကို႔ကိုယ္ေတာင္ဂ႐ုစိုက္တဲ့လူမွမဟုတ္တာ။တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔သူကိုဂ႐ုစိုက္၊ၾကင္နာ၊ျမတ္ႏိုးေပး၊ခ်စ္ေပးတဲ့ေမာင့္ေၾကာင့္သူ႔ဘဝကအရင္ကထက္အမ်ားႀကီးတန္ဖိုး႐ွိလာသည္။

ေမာင္အျမဲေျပာသည့္က"သြန္းငယ္ကို ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ဘဝမ်ိဳးမွာထားႏိုင္ေအာင္ေမာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္"တဲ့။ေမာင့္ကိုတစ္ေန႔ေတာ့သိခ်င္ပါတယ္။ဒီအေျခအေနေလးကငါ့ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္လို႔။ေမာင္သူ႔အေပၚထားတဲ့ေမတၱာကသူတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေဘးလူေတြပင္သိသည္။

စိုင္း႐ွင္းေနာင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ္လည္းစိတ္ကသြန္းငယ္ဆီဘဲေရာက္ေနသည္။သြန္းငယ္အဆင္မွေျပပါ့မလားဆိုတဲ့စိတ္ကတကယ္ပင္ခံရခက္ေစသည္။စကားမေျပာဘဲအလုပ္ဘဲကုန္းလုပ္ေနတဲ့သူ႔ကိုအေၾကာင္းသိေနတဲ႔ကိုမိုးတို႔အုပ္စုကသူကိုဘာမွမေျပာ။

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Where stories live. Discover now