Uzaydan Dünyaya | Düzenleniyor

11. Ani kararlar silsilesi

İyi okumalaaar 💜

Şans ilk kez yüzüme gülmüştü ve abimin çalıştığı karakola değilde bir başkasına gelmiştik.

Kavga ettiğimiz adamlarla şuan karşılıklı nezarethanelerde kalıyorduk.

Beni tenhaya çağıran adamın kanayan kafasına içimin yağları eriyerek bakıyordum.

İyi kırmıştım keşke az daha kırsaydım.

Akın abi kafasını demirlere dayarken sesli bir şekilde ofladı.

Paşama bak sanki benim yüzümden buradaydık. Gerçi biraz benim de payım vardı ama adama hayvan gibi dalan bizzat kendisiydi.

Yanımıza gelip kapıyı açan polis abiyle dışarı çıktı.

Uzay yanıma gelip elimden tuttu. "Yemin ederim 16 yıllık hayatımda ilk defa bu kadar aksiyonlu bir gün yaşadım." Başkomiserin odasına doğru giderken yanağından bir makas aldım.

"Ne sandın şekerim benle takıl hayatını yaşa."

Akın abi önden önden giderken bizde Uzay'la bugün ikinci kere karakola düşmenin rahatlığını yaşıyorduk. Yazık çocuğun bünye de alışmaya başladı.

Başkomiserin odasına geldiğimizde içeride selim abiyi gördüm.

Gülerek akın abiye bakıyordu. Hayır açıkta bir yer mi gördün? Söyle biz de gülelim.

Akın abi hiç ondan tarafa bakmayarak avına kitlenen aslan gibi karşıdaki dövdüğü adamlara bakıyordu. Yalan yok aşırı sanatsal bir çalışma yapmış adamların haşatını çıkartmıştı.

Ben yine yarım kalan dürümün acısını çekerken iki tarafta şikayetini çekmişti.

Uzay'la kol kola girmiş akın abi ve selim abinin arkasından ilerleyerek günün kritiğini yapıyorduk.

O sırada arabaya binerken telefonum çalmıştı.

Arayana bakmadan açıp telefonu kulağıma götürdüğümde birden bağırma sesiyle kulak zarımı patlattı.

"DÜNYA OLAYLAR OLAYLAR" İpek'in bağıran sesiyle yüzüm buruşmuşken uzay ve abilerde bu tarafa bakmaya başlamıştı. Arabadaki yerimi alırken onları boşverip İpek'in olaylarına döndüm.

Ben iflah olmaz bir dedikoducuydum.

"Noldu kız niye bağırıyorsun kuyruğuna basılmış enik gibi.". İpek ona köpek dememe aldırmadan dedikodunun o büyülü dünyasına kapılmıştı.

" kızım vardı ya hani aşağı mahalleden cenk abi. Heh işte o bizim sevda ablayı kaçırdııı." Cenk abiyi tanırdım. Aşağı mahallenin gençleriyle yıldızımız asla barışmazdı. Ancak Cenk abiyi severdik. O iki mahallenin de delikanlı çocuğuydu.

Sevda abla da bizim mahallenin delisiydi. Kendisi annemden sonraki idolümdü. Deli dolu, neşeli, gözü kara kısacası benden mükemmel olmasın ama mükemmel bir kızdı.

"Ne demek cenk abi, sevda ablayı kaçırdı. Oha onlar birbirleriyle kanlı bıçaklı gibiydi. Ne ara aşık oldu da kaçırdı." Altı üstü birkaç haftadır mahalleden uzaktım. Ancak şimdiden bütün dedikodu gündeminden geri kalmıştım.

"Ya kızım bunlar zaten bayadır aşıklarmış da itiraf edememişler. Neyse işte geçen sevda ablayı istemeye geldiler. Cenk abi de bunu duyup istemeyi bastı. Sonra rıza amca da benim sana verecek kızım yok diye cenk abiye postayı koydu. Cenk abinin bu çıkışından sonra da Sevda abla gaza gelip cenk abiye gitmiş. Ondan sonra da kaçmışlar. Ama bir gör mahalleler nasıl karıştı."