Uyandığımda hiç kimse yoktu. Kapının orda sesler duymaya başlayınca ayağı kalktım. Kolilerin arasından geçip çıktım. Sarp burdaydı. Herkez başında ona sövüyordu.
Aden sakin değildi ama ilk defa onu böyle sinirli gördüm. Çok sinirliydi çocuğa öldürcekmil gibi bakıp bir yandanda yumruklarını sıkıyordu.
"Benim Çığlık 'ı görmem lazım onu çok kırdım. Üzülmüştür o."
Helin' de sinirliydi hemde baya.
"Bak o kıza bir dokun senin gelmişini geçmişini sikerim." diye Aden sinirli bir şekilde elini tırnaklarına geçirmişti. Ama hayla biri eksikti bu Alp olmalı. Herkeze gö gezdirdiğimde Alp yoktu. Oğuz bile gelmişken o yoktu. Ayak adımlarımın sesini duyunca herkez bana baktı.
" Çığlık bunlar kim? "diye Sarp bana soruyordu. Sarp hasta biriydi. Takıntı hastası gibi birşey. Kuzenimin arkadaşıydı. Nasıl olmuşsa beni görmüştü. Zaten ondan sonra beni takip etmye zorla çevreöde olmaya zorlamıştı. İstediğini almayınca öyle sinirli oluyorduki hiç bir şeyi gözü görmüyordu.
"Arkadaşlarım." diyip onlara döndüm.
"Bizi biraz rahat bırakır mısınız?" diye söyledim. Aden "Hayır." dedi. "Seni bu caniyle başbaşa bırakamam." diyip Sarp a doğru baktı. Demir onu elinden tutup içeriye doğru çekmeye başladı. "Aden yürü hadi" diye Aden'i çekiyordu. Çekmek ne demek bildiğin kızı sürüklüyor. Oblar gidince sadece Sarp ve ben vardık.
"Çığlık bak burdan kaçmamız lazım. Onları boşver oblara ihtiyacın yok. Çünkü onlar seni sevmiyor." diyip sakince benle konuşmaya çalışıyordu. Ama içinde patladı patlıyacak bir sinir vardı.
"Hayır onlar benim arkadaşım Sarp. Zaten biz ayrıldık."
Sarp elimi tutup.
"Bilmiyorum seni çok kırdım ama cidden sinirliydim."
Elimi çekip
"Siktir git anladın?" diyip arkamı döndüm. Tam gidicekken Sarp kolumdan tuttu.
"Ya sizde iyice alıştınız kolumu tutmaya." diyince Sarp kaşını kaldırıp "Başka kim kolunu tuttu?" diyip sıkmaya başladı. "Ya Allah'ın manyağı bırak kolum acıyor öküz." diyip kolumu çekmeye çalıştım. "Sana kim kolunu tuttu dedim?"
"Ebem geldi kolumu tuttu. Birde bırakmıyor manyak." diyince Sarp kolumu dahada sıkmaya başladı. "Allah'ın manyağı bırak kolumu." diye kolumu çekmeye başladım. En sonunda fark edince kolumu bırakıp "Ben özür dilerim." diyip yanımda doğru geldi. "Ruh hastası git başımdan." diyip kolilerin arasından hızlıca geçtim.
Herkezin yanına gelince Aden Demir ile kavga ediyordu. Aslında tam kavgada denilemez Demir yere oturmuş sırtını duvara yaslamıştı. Aden ise tam onun önünde bağırıyordu. Beni görünce buraya baktı. Tam oturduğum an bu seferde Nazlı başladı. "Sevgilim nerde? Naptın ona?" diyip başımda dikildi. "Bilmiyorum." diyip kısaca kestirip attım. "Nasıl bilmiyorsun yoksa öldümü?" demesiyle herkez bana baktı. Oğuz benim yerime konuşup "Ölmedi sadece biraz kafasını dinlemek istedi." dedi. İçeri Alp girdi. Herkez ona baktı. Buna bende dahil. Çok mutsuzdu . Gözleri kıpkırmızydı. Tüm gece uyumamıştı. Göz çevrelerinde mor halkalar vardı.
Yere oturunca Nazlı'da hemen yanına gitti.
Bakışlarımı ordan alıp yere doğru çevirdim.
(Aden' in azından)
Çığlık cidden üzgündü. Onu böyle görmek sinirlerimi bozuyordu. Aynı şekilde diğerleride. Bakışlarımı herkezin üzerinde yavaşça gezdirmeye başladım. Bakışlarımı Umut'a kayınca yanında duran Helin'e baktığını anladım. Kaşlarımı çatarak ona baktım. Bildiğin kızı süzüyordu. Umut benim baktığımı fark edince bakışlarını çevirdi. Bende devam ettim. Gözlerim Demir'i bulunca ona uzunca baktım. Cidden ne kadar sakindi. Ama bazen öyle sinirleniyordu ki cidden bende korkuyordum. Acaba bu olay olmasa arkadaş olurmuyduk? Belki Helin, Bilgesu ve Çığlık ile farklı bir başlangıç yapabilirdik. Büyük ihtimalle Demir'den nefret ederdim. Gerçi şu an azda olxsa çok küçük olsada onu cidden arkadaş olarak seviyorum. Demir kapalı gözlerini açıp bana baktığında tek kaşını havaya kaldırdı. Bakışımı bir an yere doğru çevirdim. Bu seferde o bana bakmaya başladı. Bakışlarını üzerimden ayırmıyordu. Ona bakmadığımı anlasın diye. "Bilgesu bu yerler ne kadar güzelmiş. Acaba hangi mazemeden yaptılar?" dememle Demir güldü. Bilgesu bana garip bir şekirde bakmaya başladı. " Mermer heralde." dedi . Demir gözünü ayırmamaya devam edince nefesimi tutmaya başladım. "Hadi ama çek şu bakışlarını." diye azımın içinden konuştum. Bu seferde gözüm duvara takıldı. "Bilgesu bu duvar sence hangi renk biraz değişik duruyor." Bilgesu daha şaşırarak "Kirli beyaz" dedi. "Aden iyi misin?"
