29 -Aşkla bakmak-

654 55 26
                                    

Gözlerime öyle güzel öyle aşkla bakıyordu ki,bazen hayret ediyorum bir insan nasıl hu kadar güzel bakabilir diye.

🏀

Pastaneye girip Aşkıma baktım "Nerde Güzel?" gülümsedi "Mutfakta,pasta yapıyor."

Mutfağa girip Güzel anlamadan arkasına geçtim ve kollarımı beline doladım "Birtanem." değip öptüm onu "Aa Yusufum!"

"Bugün işler erken bitince dedim ki gideyim güzeller güzeli eşimi göreyim." kıkırdadı "Hım iyi yaptın,bak bende pasta yapıyorum adı da Mucize pasta," güldüm "Tüm tatlı çeşitlerini sevdiğin insanların ismiyle adlandırman çok güzel."

Gülümsedi "En çokta Gıcık kurabiyesi satılıyor." sırıttım "Ee normal." güldü ve sırtını göğsüme yaslayıp boynumdan öptü "Nasıl olmuş?"

Saçlarından öptüm "Çok güzel,mükemmel ve harika olmuş." bana doğru dönüp kollarını boynuma doladı "Öyle mi?" başımla onayladım "Hı hı öyle." dedim gözlerimi o güzel dudaklarından ayırmadan.

Birden Aşkım nefes nefese yanımıza gelince şaşkınca ona baktık "Abi..Abi bir şey oluyor bebeğime." dedi ağlayarak.

Hızla yanına gidip ayakta durmasına yardımcı oldum "Nasıl bir şey oluyor Aşkım?Daha çok erken değil mi?" Yutkundu "Evet erken ama..ama ah!Ah çok kötüyüm Abi!"

Güzel cebimden anahtarı aldı "Kucağına al Aşkımı hadi arabaya."

Aşkımı kucağıma alıp çalışan Zehraya baktım "Zehra,Çocuklar ve pastane sana emanet.Beyza Ablan gelir şimdi markete uğramıştı." Zehra başıyla onaylarken hızla arabaya koşup Aşkımı arka koltuğa yatırdım ve başını göğsüme koydum "Tamam Abicim dayan,dayan olur mu?"

Güzel tam gaz sürerken önümüzdeki araba çok yavaş sürüyordu.Solayamıyordukta çünkü yasaktı Güzel bize kısa bir bakış attı "Sıkı tutunun."

Güzel birden hızla önümüzdeki arabaları solayınca şaşkınca ona baktım.

Otuz dakikalık yolu on dakikada varmıştı.İşte benim Güzelim be!

Aşkımı kucağıma alıp hastaneye girdim "Koşun Dayı oluyorum galiba!"

Aşkımı sedyeye bırakıp elini tuttum "Abi..ya bir şey olursa?Liya nerde?"

"Liya pastanede ve Beyzanın yanında merak etme bir şey olmayacak." daha çok ağlamaya başladı "Abi korkuyorum,Emreye haber verin." yutkundum "Korkma Güzelim,haber vericeğim ben Emreye."

Aşkım götürülünce derin bir nefes alıp Güzele döndüm "Bir şey olmaz değil mi?" Güzel yüzümü avuçlarının arasına aldı "Korkma,olmayacak."

Cebimden telefonumu çıkardım ve Emreyi aradım "Efendim Yusuf Bey?" dedi uzatarak "Emre,hemen bizim evin yakınındaki hastaneye gel.Aşkım çok kötü sancılandı,"

"Ne?Ne diyorsun Yusuf?Yusuf bir şey yok değil mi?Doğruyu söyle iyiler değil mi?" yutkundum "Sakin ol,bizde bir şey bilmiyoruz sen gel hemen."

Emrenin anlatımıyla;

Hastaneye gelince Yusuf yanıma geldi "Noldu?"

"Bizde anlamadık birden yanımıza geldi çocuğa bir şey oluyor dedi."

"Liya?Liyam nerde." omuzunu sıktım "Sakin ol Emre,Liya beyzanın yanında sakin tamam?" başımla onayladım "Tamam."

Biraz bekledikten sonra doktor yanımıza geldi "Aşkım Yılmazın yakınları siz misiniz?" kendimi gösterdim "Ben Kocasıyım." Yusuf hafifçe kafama vurdu "Bende Abisiyim."

"Aşkım hanım iyi,karnında büyük bir kist varmış ve o kist düştü.Allahtan çocuk sadece küçük bir oranda zarar gördü şanslıymışsınız." Derin bir oh çektik.

"Görebilir miyim?" Doktor başıyla onaylayınca hemen olduğu odaya girdik.Aşkımın elini elime alıp öptüm "Ah Bebeğim çok korktum." yanağımı okşadı "Tamam iyiyiz biz." Avuç içini öpüp gözlerimi kapadım "Ya size bir şey oldaydı aklım çıktı."

Yusufun anlatımıyla:

Emreyi itip Aşkımın elini elime aldım "Bebeğim?İyisin değil mi?Ağrın var mı?" Aşkım gülümsedi "İyiyim abicim merak etme."

Güzel de Aşkıma sarıldı "Bende çok korktum canım,ama şindi iyisinşz ya."

"Şey Emre," değip Emreye baktım "Biz bir beş altı kere radara çekildik sen bir şeyler yapta Güzelin ehliyeti gitmesin." Emre başıyla onayladı "Hallederiz sorun yok."

"Bu gece burda kalmam lazımmış." dedi Aşkım "Tamam bende yanında kalırım." Emre öyle deyince Aşkım başını onaylamazca salladı "Hayır Liya ne olucak."

"Aa Dayısı ne güne duruyor,bizde kalır bugün." Aşkım gülümsedi "Sağ ol abicim." Onu anlından öptüm "Bir şey değil Meleğim sen kendine dikkat et."

****

"Liyacık!Gel bakalım Dayıya." değip Liyayı kucağıma aldım "Hadi bakalım uyku zamanı,kuzenini de alalım." değip Cesuruda kucağıma aldım.

Güzel yanımıza geldi "Allahtan kızların eski yataklarını atmamışız bak lazım oldu." Gülümsedim "Evet Prensesim bugün bizde kalıyor çünkü!Değil mi Dayısının her şeyi?" değip Liyanın yanağını ard arda öptüm.

Saat geç olunca Güzel esnedi "Yatalım mı?" Başımla onaylayıp onu kucağıma aldım "Hadi bakalım." kıkırdadı "Ya ben yürüyebiliyorum." yanaklarını öpücük yağmuruna tuttum "Yoo bebeksin sen."

Onu yatağa yatırıp yanına uzandım.Pijamalarımızı giymiştik bile.

Başını göğsüme koyup kollarını belime sarınca bende üstümüzü örttüm ve ona sarıldım "Bugün çok korktum ya,"

"Sen çok iyi bir Abisin." değip gözlerime baktı "Çok iyi bir Babasın,mükemmel bir Adamsın sen."

Gözlerime öyle güzel öyle aşkla bakıyordu ki,bazen hayret ediyorum bir insan nasıl hu kadar güzel bakabilir diye.

🏀

Finale son 1 gün 🥹🥺

Yusufum çok tatlu yaaa

Basketçi kız ve sonsuz mutlulukWo Geschichten leben. Entdecke jetzt