The Only Girl In Section Blood

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 1

[𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 1: 𝑴𝒂𝒏𝒊𝒍𝒂]

10 years later..

Ynca

"Ynca! Mag saing kana anong oras na oh!!" Sigaw ni mama sakin

"Later nag eeml pa ako maa!! Rank to ma!! Rankk!!!" Sigaw ko sa kaniya

Nilapitan agad ako ni mama at kinuha nya yung cellphone ko

"Ma! Ano ba yan akin naraayyyy!!!!" Bigla niyang kinurot yung tenga ko

'ansakittt huhuhu'

"Mag saing ka o kukunin ko tung cellphone mo?"

"Rank yan mama ehh" Inis kung sabi at sinamaan niya akong tingin kaya agad naman akong tumayo

"Oo na my dear mama mag sasaing na ako" malambing kung sabi

Habang nag sasaing ako ng may biglang kumatok sa pintoan..

*Knock* *knock*

Agad naman ni mama binuksan yung pintuan at nakatingin nalamang ako sa pintuan kung sino yung bwisita namin.

"Yncaa! Hali ka dito may ipakilala ako sayo!" Sigaw sa akin ni mama

Kaya agad naman akong pumunta sa kaniya, ang ganda nung bwsita ni mama may edad na pero baby face

"Siya si tita lovely mo" pakilala sakin ni mama yung bwsita niya

So tita ko pala siya ang ganda niya siguro jan ako namana (≧▽≦)

"Hi tita lovely" bati ko sa kaniya

"Ang ganda mo naman ynca manang mana ka sa akin" asar niyang sabi

Alam ko po tita na manag mana ako sayo hehehehe..

"Len, Babalik na ako sa manila kukunin ko tung si ynca mo, para maging close naman sila ng fiance niya" saad ni tita lovely

'F-fiance?'

Anooo??? May fiance ako!!! The heck... What is going on...

"Ano!! May fiance ako!?" Gulat kung sabi

"Y-yes I'm so sorry ynca hindi ko sinasabi ka agad sayo" saad niyang sabi

"Sino nanaman yang fiance ko!? Paano ang pag aaral ko!?" Inis kung sabi at tinignan si tita lovely

"Ako ang mag papa-aral sayo ynca wag kang mag alala, dun ka din sa bahay titira ako na ang mag gastos saiyo" paliwanag sakin ni tita

"Pero paano si mama tita?" saad ko sa kaniya

"Anjan naman si kuya Kenneth mo ynca at anjan din si papa mo wag kang mag alala sa akin ynca, sumama kana kay tita mo" saad ni mama sa akin

Natahimik nlng ako..

"Mag impaki kana ynca aalis na kayo ni tita lovely mo ngayon" saad ni mama sa akin

"Ngayon? Wala pa nga akong passport mama e" inis kung sabi

"Meron na ngayon flight niyo andito sa akin sorry hindiko agad sinabi sayo surprise kasi" saad ni mama sa akin

Binigay naman ni mama sakin yung passport ko at yung bank account ko na din kyahhh I'm so happy!!!

Kaya nag impaki na ako, maya maya ay na tapos ko na din akong mag impaki ng gamit ko, dalidali ko din naman akong naligo, after kung maligo nag bihis na din ako.

Ang sout ko ngayon naka plain white T-shirt, Jean Skirt hanggang legs, naka pony tail nadin ako at naka jacket, yung sa ibaiba ko naman is naka rubber shoes ako at yung baha kung medyas.. imagination niyo nalang...

Maliit lng dinala kung damit dahil sabi ni tita lovely na bibilhin niya nlng daw ako ng bagong damit.

Umalis na ako sa kwarto ko para pumunta kay tita..

"Ang ganda mo nak mukha ka nang tao niyan" biro sakin ni mama

"HAHAHA" tawa ko

"Tara na ynca" saad ni tita lovely

Kaya pumasok na kami sa kotse ni tita lovely.. at nag babaye na kay mama..

"Mamimiss kita mama!!" Saad ko sa kaniya

"Ingat kayo!" Saad ni mama

•••••••••★

So ito pala ang manila ang ganda...

Nasa bahay na kami ng tita lovely ko.. ang ganda mansion bato.. ang laki super ang laki laki

"Pasok na tayo at mag tulog ka na din i know na pagod ka sa flight natin yung kwarto mo nasa 2nd floor color black na pinto" saad ni tita

Kaya pumasok na ako.. woww ang ganda agad naman akong pumunta sa 2nd floor at hinanap yung  black na pinto pero dalawa itong black na pinto, kaya sa right nlng ako pumasok dahil antok na ako

Hanggang sa nilamon na ako ng antok..

Everything went Black...

•••••••••••★

Habang na tutulog ako may nahawakan akong kakaiba, parang bula, na matigas..

Kaya hinihimas ko ito dahil na tataka ako kung ano ito at pag minulat ko ang aking mata, yung na hawakan ko yung ano yung ano ka lalakii!!!! At tinignan ko yung mukha niya at laking gulat ko kung naka titig sa akin!! Kaya

"WWAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH"

★••••••••••••••••★

Sino kaya yung lalaki nayon?

-END FOR CHAPTER 1-

[EDITED]