"Sakura çiçeklerini severim."
Hyunjin, aniden aldığı mesajlar sebebiyle değişecek olan hayatında, 4 yıldan fazla bir süredir kendisine aşık olan bir kadınla karşılaşacağını bilmiyordu.
Üstelik, bu kişi tanıdık bir yabancıydı onun için.
Hwang Hyunji...
Bu bizim final bölümümüz. Sizden bir ricam var. Final bölümü için her biriniz bu satıra birer "🌸" emojisi koyar mısınız?
🌸
5 yıl sonra
"Hyunjin! Ne yapıyorsun?"
Chaeyoun şaşkınca gözlerini darmadağın olmuş mutfakta ve üstü başı un içinde kalmış Hyunjin'de gezdirdi.
"Üzgünüm... ben sadece senin için doğum günü pastası yapmak istemiştim. Her şeyi berbat ettim değil mi? Uyanmazsın diye geceden pastayı yapıp sabah erkenden sürpriz yapacaktım. Hepsi berbat oldu."
"Buna gerek vardı Chaeyoun. Eşin olarak güzel bir sürprizi hak ettiğini düşündüm. Hem bu evliyken kutlayacağımız ilk doğum günündü. Öncesinde yapmadığım bir sürpriz olsun istemiştim."
Chaeyoun gülerken, Hyunjin üzgünce mutfakta gözlerini gezdirdi.
"Bak, gidip duşa gir ve üstünü değiştir. Ben de mutfağı toplayayım. Tamam mı?"
Hyunjin banyodan çıkıp üzerini giyindikten sonra aşağıya indiğinde, Chaeyoun'un mutfağı toparlamayı yeni bitirdiğini gördü.
"Cidden baya berbat etmişim ortalığı. Hepsini de sen temizledin..."
"Temizluk sorun değil ama bir daha böyle bir şeye kalkışmaman gerektiğini anlamışsındır umarım."
"Bu konuda fazla beceriksiz olduğumdan bir daha kalkışmayacağım."
Chaeyoun, Hyunjin'in yanına gelip ona sarılırken, Hyunjin ellerini Chaeyoun'un beline doladı.
"Yanımdasın Hyunjin. Bu benim için en büyük hediye zaten."
"Eşime doğum günü hediyesi hazırlamak istiyordum ben... bunlar pek geçerli teselliler değil."
"Tamam, doğum günü hediyem olarak bir öpücük verebilirsin."
Hyunjin gülümserken, Chaeyoun'un dudaklarına minik bir öpücük kondurdu.
Geri çekildiğinde, ikisinin de mutluluğu paha biçilemezdi.
"Hayatımda aldığım en iyi doğum günü hediyesi."
"Bunu duyduğuma sevindim."
"Şimdi lütfen uyumaya gidelim. Yarın menejerliğini yapmam gereken bir grubum var."
"Benden daha meşgul olduğuna inanamıyorum."
"Bu yüzden sen evin beyisin."
Hyunjin gülerken, Chaeyoun onu elinden tutarak odalarına doğru götürdü.
İkisi de yorganı üzerlerine alırken, Hyunjin Chaeyoun'a sıkıca sarıldı.
"Çok mutluyum"
Chaeyoun'un mırıldanmasına karşılık Hyunjin cevap verdi.
"Sana sahip olduğum için ben de çok mutluyum."
İkisi de gülümserken, Hyunjin gözlerini kapattı. Chaeyoun ise son kez Sakura çiçeklerinin işlenmiş olduğu duvarları izledi.
Her gün yaptığı gibi binlerce kez şükretti. Hyunjin'e sahip olduğu için. Onunla bu kadar mutlu olabildiği için.
İkisi de gözlerini kapatırken, kısa süre sonra ise uyuyakaldılar.
"Sakura çiçeklerini severim." demişti kız ilk tanışmalarında. Hyunjin ise hayatı boyunca seveceği kadın için kendilerine ait olan bu odayı sakura çiçeklerinin manzarasıyla kaplamıştı.
"Ölmek istiyorum." demişti kız ağlarken. Hyunjin ise tüm yaşamını adamıştı sevdiği kadına, sırf onu sevdiği kadar yaşamayı sevsin diye.
"Bul beni" demişti sevdiği kadın ona. Hyunjin ise zorluklara rağmen bulmuştu sevdiği kadını. Hiç bırakmamak üzere...
Chaeyoun ise her şeye rağmen, tüm zorluklara rağmen bir kez olsun vazgeçmemişti sevdiği adamdan. Şimdi ise sarılarak uyudukları, mutluluktan başını döndürecek güzellikte bir ailesi vardı Chaeyoun ve sevdiği adamın.
İkisi de birbirlerine, sonsuz mutluluklarına kavuşmuşlardı artık.
Bu hikayenin mutsuz sonla biteceğini zannetseler bile... mutlu son en güzel biçimde onlarındı.
Ve ikisi için de birbirleriyle oldukları anlardan daha mutlu anlar varolamazdı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hellooo beni seven sevdiklerim! Final bölümü ile karşınızdayım.
Lütfen okumadan geçmeyin, sizlere söylemek istediklerim var.
Açıkçası bu kitaba final bölümü yayınlıyor olmak cok garip hissettiriyor. Bu kitap benim için gerçekten özeldi. Beni uzun süredir takip eden okurlarım bilirler, genelde eğlence odaklı şeyler yazan biriyim. Bu yüzden böyle bir kitap yazmak benim için mükemmel bir deneyimdi.
Umarım iyi bir iş çıkarabilmişimdir.
Kitabın ilk kurgulanan sonu kötü bitiyordu. Çoğu kişinin iyi mi kötü mü bitecek olmasını anlayamaması bu yüzden de kaynaklanıyor olabilir. Ben de kararsızdım çünkü. Chaeyoun'u ölüm mü yoksa Hyunjin mi daha mutlu eder sorusunu uzun uzun düşündüm. Hyunjin'i affedip affetmemesi mi daha uygun olurdu bunu da çok düşündüm.
Çoğu yazardan duyarsınız, bir süre sonra yazdığımız karakterler kendi yollarını çizerler. Chaeyoun'u yazarken gerçekten bunu hissettim. Kitabı yazarken Hyunjin'e ne kadar kızmış olursam olayım, Chaeyoun asla Hyunjin'den gerçek anlamda nefret etmemişti. O zaten Hyunjin'e hiç küsememişti.
Bu yüzden onu mutlu edecek şeyin ölümden çok Hyunjin olduğunu fark ettim. Sakura çiçekleri ölüm ile yaşamın birlikteliğini simgelerler. Chaeyoun ölümü ve Hyunjin yaşamı simgeliyordu. İkisinin birlikte olduğu, tıpkı Sakura çiçekleri gibi dökülseler bile tekrar doğdukları, her şeye rağmen ayakta kaldıkları bir son çok daha uygun gibi geldi.
Umarım sizler de bu sonu beğenebilmişsinizdir.
Son olarak söyleyeyim, kitaba ek bölümler gelecek. Çünkü özellikle Chaeyoun ve Jeongin'in görüştüğü bir bölümü yazmak istiyorum.
Kitap hakkında genel olarak ne düşünüyorsunuz?
Kitabın sizi etkileyen bir kısmı var mıydı? Varsa eğer en çok etkileyen kısmı/alıntısı neydi?
Sizleri seviyorum,
Her şeye rağmen yanımda olduğunuz için teşekkürler. İyi ki varsınız
