BÖLÜM 17

21.7K 1.3K 339
                                    

Yorumlarınızı bekliyorum oylamayı unutmayın...

Sizleri seviyorum... 💕

***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


***

" Burdan gidiceksin. Bir daha ne benim karşıma ne de Elisanın karşısına çıkmayacaksın. Eğer seni çevremizde göreyim sonu- "

Belki kalbim bu kadar kırlımamıştı.

Belki hiç ihanete uğramamıştım.

Ama şu an hayatımın en kötü anını yaşıyordum.

Poyrazın sözünü kesmesini sağlayan dudaklar vardı.

Ama bu dudaklar benim değildi.

En yakın arkadaşım hatta kardeşim Buketindi.

Poyraz Buketin dudakları ona deydikten 1 saniye sonra hemen Buketi itmişti.

Buket yere düştüğünde Poyraz elleriyle dudaklarını siliyordu.

Poyraz yüzünü buruşturup yere tükürdükten sonra kapıya doğru dönüp çıkmak için yürüyecekken beni görmesiyle donup kalmıştı.

Buket yerden kalktığında beni gördüğü an şaşkınca ve korkuyla bana bakmaya başlamıştı.

( Okurlar burda Bukete söylediği sözleri hayal edebiliyorum o yüzden bir tane de ben yazıcam.

Yaaaa korkarsın işte öyle yarrağam.)

Poyraz bana doğru gelmeye başladığında gözlerim Buketin üstünden ayrılmıyordu.

Poyrazın elini elimde hissettiğim de Poyraza döndüm.

Poyraz endişeyle " Elisa bak ben-"

Konuşurken kulaklarım onda değildi.

Gözüm dudağına kaydığında midem daha çok bulanmıştı.

" Dudaklarını yıka."

Poyraz ne konuşuyorsa aniden susup bana bakmaya başlamıştı.

Onu dinlememiştim.

" Dudaklarını yıka." Diye tekrar konuştuğumda hızla banyoya doğru ilerledi.

İlerlerken hâlâ dudaklarını siliyordu.

Poyraz banyoya girdiğinde Bukete döndüm.

" Elisa bak ben özü- "

Aniden konuşmasını kestim. Sesini bile duymak istemiyordum.

" Eşyalarını toplayıp hemen evimden gidiyorsun. Tek bir çöpün bile burda kalmayacak yoksa onu sana yediririm."

Sesim buz gibiydi.

Ama kalbim yanıyordu. Gözlerimin yandığı gibi.

Salondan çıkmak için arkamı döndüğümde kolumdan tutulmuştum.

ELİSAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin