KAKAOLU SÜT {TAEGYU} 💙

best friend 💔

Taehyung

Oturduğumuz  cafe'de Jimin ve Jungkook'un gelmesini bekliyorduk. Yani bilmiyorum en azından ben öyle olduğunu düşünüyorum. Geldiğimizden beri yoongi bir garipti. Dikkatinizi çekerim ki yoongiden bahsediyorum gergin gözüküyordu. Oturduğu yerde bacaklarını sallayıp duruyordu. Bana bir sürprizi olduğunu söyledi. Bu sürpriz neydi fazlasıyla merak ediyordum ama bunu ona çaktırmak istemedim.

"Yoongi sen iyi misin?"

"Evet tae çok iyiyim"

"Emin misin?"

"Oldukça"

Gerçekten birşeyler vardı neyse yakında çıkardı kokusu o yüzden şimdilik fazla kurcalamamak gerek. Zaten birazdan civcivim ve tavşanım'da gelirdi. Şu sürpriz neydi çok  heyecanlanıyorum.  Yoongi jikook'u acil birşey olduğunu söyleyerek çağırmıştı. Sürprizden mi bahsediyordu ya da başka birşey mi pek emin değilim. Of sıkılıyordum burada, ne güzel evde yeonjun'la uğraşmak varken boş boş oturuyordum. Acaba ben yokken derslerini boşluyor muydu?, Bazen onu çok sıkıp bunalttığımı düşünüyorum. Bu canımı sıkıyor doğrusu iyi bir abi olmak istiyorum. Derin bir iç çektim. Jimin ve jungkook sonunda gelebilmişti. Jimin ben otururken arkadan kollarını boynuma doladı ve kocaman gülümsememi sağladı sonra ise yerine geçti. Yoongi Jungkook'un kulağına birşeyler söyledi ve birazdan geleceğiz deyip yanımızdan kalktılar. Ama yeter meraklı birisiyim ve böyle şeyler beni fazlasıyla heyecanlandırıyordu.

"Cikcik  bunlar birşey karıştırıyor" 

"Evet kaplancık bencede"

"Sen birşey biliyor musun?"

"Hayır, bilmiyorum"

Jiminde birşey bilmiyordu ama o da benim gibi düşünüyordu. Tek olmamak rahatlatıcı bazen çok kuruntu yaptığımı düşünüyorum.

Birşeyler dönüyordu. Keşke dönmeseydi. Geri geldiklerinde gördüğüm manzarayı hiç görmemiş olmayı dilerdim.

***

Jeongin

Saeji artık birşeyler anlamasın diye bugün onunla görüşecektik. Yoksa bu sefer ondan sürekli olarak kaçtığım için mektubu yazanın ben olduğumu açıkça bulurdu. Planımız beraber sinemaya gitmekti. Bu heyecanlı daha önce beraber birçok kez sinemaya gittik ama bu sefer ona aşık olarak ilk kez gidiyorum düşüncesi bile hafif elektriklenme hissi yaratıyordu.

Saeji'de bir haller vardı. Nasıl desem bana bakıp sırıtıyordu. Ben mi?, Ben utanıyorum hemde çoook, bir üst kata çıkmak için asansöre binmiştik. Hala aynı şekilde bana bakıyordu bu gerileme sebep oluyordu. Bende tabi o böyle yaparken kızarmamak için o hariç her yere bakıyordum. Birden asansörün durması ve ışıkların kapanmasıyla bir koala gibi saeji'ye yapıştım. Çünkü karanlıktan korkuyordum saeji telefonun ışığını açmıştı ve bana gülüyordu. Işığı açınca hızlıca odan geri çekildim çünkü çekilmeseydim hem ben heyecandan bayılabilirdim hem de saeji hızlı hızlı atan kalp atışlarımı duyabilirdi. Kafamı iki yana salladım hızlı bir şekilde bunun olmasını istemezdim.

Birden konuşmasıyla dedigini anlamaya çalıştım.

"Buldum"

Önce gözlerini kıstı ve yine sırıtarak baktı. Bu bir gülüş değil evet sırıtıştı tam olarak başka birşey değil

"Neyi?"

"Aşk mektubunu yazan kişiyi anlamayacağımı mı düşündün jeongin?"

Telefonda birşeyler yazdıktan sonra ışıklar yanmış ve asansörün kapısı açılmıştı.