Harrased In The Past ( COMPLETE )

Chapter 23

Aria's POV.

Nang imuklat ko ang aking mga mata, nakita ko yung kisame at naramdaman ko ang simoy ng hangin mula sa labas,tumagilid muna ako bago tumayo, ngunit nanlaki ang mata ko ng makita si bakla nakangiting nakatingin sakin, as usual yakap-yakap niya ako.

"Good morning" bulong niya, sabay hinalikan yung ilong ko, ano bang dapat ko maramdaman kapag ganito, but isa lang ang alam ko im hapoy while his doing this, diko dapat mafeel to diba? Kasi r*p*st ko siya, pero hindi eh, i dont even understand myself.

"Aheeem, matutunaw yung kagandahan ko merlat" bulong niya, napakurap-kurap muna akong tumingin sa kanya.

"Ahh pasensya na may iniisip lang" - Me.

"Hmm iniisip moko noh" sabi niya, sabay smirk bigla ko naman siyang sinamaan ng tingin.

"Hangin mong bakla ka" inis na sabi ko, mahina niyang pinikit ang ilong ko at hinigit pako papalapit sa kanya at niyakap ako.

"Can we stay like this for a while, bago ako sumama kay manong" bulong niya sa tenga ko, ramdam ko ang mainit na pagbuga ng kanyang paghinga.

"Okay" sabi ko, so we stayed like this as long as he wants, maybe nagtagal din ng mga minuto yun, and i was thinking kung anong nagaganap ngayon, if its is normal to be feeling this way?,is it normal to feel comfortable and safe Towards him, kahit siya pa ang sumira ng buhay ko noon.

Diko maintindihan, ano ba ang meaning nito? Nagtitiwala naba ako sa kanya? Wala nabang galit sa puso ko? It cant be kasi yung pasakit na ginawa niya sakin, dadalhin ko yun habang-buhay, i cant just forget about that at parang walang nangyari noon.

Pero it doesnt mean na hindi ako pwede maging masaya, if his like this, if ganito kabuti ang pakikitungo niya sakin it can change right? Lahat naman magbabago depende sa taong gustong magbago for you, and his doing it right now.

Yung mga pangako niya na magbabago siya, iingatan at hindi niya ako sasaktan ay pinanindigan niya, and yes sobrang thank ful ako dun, because i didn't expect him to do this, nagkusa siya na baguhin ang sarili niya for me.

Kung magpapatuloy siya sa pagiging ganito, magbabago at magbabago ang pagtingin ko sa kanya. Hindi ko napansin na humiwalay na siya sa pagkakayakap sakin, tinignan niya ako ng may pagtataka at halong pag-aalala.

"Ohh why are you crying?!, May problema ba? May ginawa bakong mali? May masakif ba sayo?!" Sunod- sunod niyang tanong,pero hinarang ko yung kamay ko sa labi niya.

"Nothing, may naalala lang ako, tara na! Diba sasama kapa kay manong, kailangan ka nun ng maaga " sabi ko at dahan-dahan nang tumayo, di pa gaano kalaki yubg tiyan ko pero syempre may umbok na, and i wish na sana lalaki ang magiging anak namin.

Namin? Ehee bat parang namula naman ako dun.

"Sura ka ah?, Hmm sige tara na " sabi niya, at tumayo narin,inalalayan niya rin ako sa pagtayo, tapos nun paglabas namin ay nakahanda na kaagad yung agahan namin minsan ttalaga ganun pero okay lang kina manang, pero syempre tulong tulong narin ako.

"Abaa mukhang maganda gising niyong dalawa ahh" sabi ni manong, napansin siguro nilang nakangiti kaming dalawa, well wala lang kailangan positivity ang nasa loob ng budhi mo noh, hindi pwede na nakasimangot ka eh ang ganda ganda naman kasi talaga ng mood ko today hahaha.

Clark's POV.

Kasalukuyan kaming kumakain ng agahan, diko makalimutan yung moment sa kwarto, kinikilit yung buong katawan ko, i feel din na parang may butterflies sa tiyan ko, jusko lord what is the meaning of this?!...