Chasing Her (Dark Series book 3)

CHAPTER 20

                 ENJOY READING, HONEYS<3

REMEMBERING those days, it made her remember how pathetic her life was. No matter how she cheer up she could never turn her life into positive one, no matter how bright her smile was she could never turn her life into a happy one. No matter how she hate drama, how she hate crying she could never change the fact that her life sucks! That her life was too dramatic and the genre was tragic.

"...kaunting mali ko lang ay bugbog kaagad ang abot ko kay Tito Miguel," pagpapatuloy niya.

Nang tumigil siya sa pagkuwento ay tsaka lang niya namalayan ang posisyon nilang dalawa. Nasa bisig siya ni Franco at nakayakap ito sa kaniya while patting her back as if comforting, and he did. She felt comforted, she felt a warmth that had been gone long ago. It feels so good but strange at the same time.

Naiilang na kumalas siya sa yakap nito at pinunasan ang sariling luha.

"Pasensiya ka na, napahaba yata ang kuwento ko." Sumisinghot-singhot na aniya.

"It's nothing." He shrugged off his shoulder. "Do you feel better now?" Seryosong tanong nito.

Pinakiramdaman niya ang sarili bago sumagot. "Well, kahit papaano...pakiramdam ko ang puwede na akong huminga," pag-amin niya.

Dumaan ang katahimikan sa kanilang dalawa. Hindi niya mabasa kung ano ang nasa isip ng binata pero nang mapasulyap siya sa mga mata nitong malamig ngunit alam mong mapanganib ay itinikom na lang niya ang bibig. They have probably met before and even live in one-roof but they are still stranger to each other. Marami pa siyang hindi alam dito at ganun din sa kaniya ang binata.

"I'm really sorry." Kapagkuwan ay mahinang saad ng binata.

Huminga siya ng malalim. "We're both victim," sa halip ay sagot niya.

Totoong nasaktan siya sa una nilang pagkikita at nagalit siya sa binata pero alam naman niyang may dahilan kung bakit nagkaganun si Franco. He has a trust issue when it comes to his wife kaya naman hindi madali rito na maniwala sa mga pinagsasabi niya. Kahit naman siya no'ng una ay hindi sumagi sa isip niya na may nagpapanggap na pala bilang siya, no'ng una akala niya ay nababaliw lang ang binata for claiming her as his wife, for accusing her such filthy words.

"You can't forgive me, i know." Si Franco.

Nangunot ang noo niya sa sinabi nito. "Though you are really a mean man to me back when, i didn't said that i won't forgive you. Nalilito lang talaga ako sa nararandaman ko kung magpapasalamat ba ako dahil sa natagpuan mo ako o magagalit dahil sa ginawa mo. Seriously, i don't know yet,"

"I'm sorry about that night—"

Mabilis niyang tinakpan gamit ang palad niya ang bibig nito. "Stop right there! It was my fault and i don't want to talk about it now,"

Just mentioning that night, it was making her heart beat rapidly and not to mention her cheeks heating up.

Akala niya ay hindi na magsasalita pa patungkol doon ang binata kaya naman ibinaba niya ang kamay na nakatakip sa bibig nito. Kaya naman halos umalis na siya sa tabi nito nang magsalita itong muli.

"But i'am at fault too, kung hindi ka sana masyadong nasakal sa akin ay hindi sa ganun aabot ang plano mo. I clearly remember the time when you said 'you don't have any attention to leave' pero dahil sa masyado ka ng nasakal ay nagawa mo ang bagay na iyon and ended up leaving me also," saad ni Franco. "Ayaw mong umalis hangga't hindi mo naipapakilala kung sino ka ba talaga, am i right?" Tanong nito.

"Well, i thought that if i give you my body i could prove my innocence," matapang na aniya. Tutal ay mukhang ayaw ng binata na itigil ang usaping ito, might as well tell her point of view.