A Night with my Boss [COMPLETED]

Chapter 22

LAWRENCE POV
Seryoso akong nagtatype sa computer ko
Sumandal muna ako sa swivel chair ko dahil medyo sumakit ang ulo ko

Nagulat ako ng makita ko sa harap si Mira ang bago kong sekretarya, lumapit siya sakin at biglang kumandong at hinalikan ako hindi ko siya naitulak kaagad dahil sa gulat

*Bogsshhh
Nagulat ako ng makita ko si sandra na nabitawan ang dala niyang pagkain sa sahig

Tinulak ko ng pwersahan si Mira at lumapit kay sandra

"Baby that's not wha----"
*Pakkk

"I hate you" umiiyak niyang sabi at umalis nasaktan ako sa sinabi niya

Tumakbo ako at hinabol siya pero diko na naabotan dahil sumara na ang elevator

Bumalik ako sa opisina nakita ko si Mira nanakatulala

"You're fired bitch! Its all your fault goddamn it!" Galit kong sabi nakita ko naman siyang natakot

Lumabas naako ng building para Sundan si sandra, alam kong uuwi yun sa bahay
Mabilis ang pagpapatakbo ko sa kotse ko

Pagkarating ko sa bahay ay agad akong tumakbo sa kwarto namin, iisa na kasi ang kwarto namin

Nagulat ako ng wala dun si sandra, tinignan ko ang mga gamit niya shit! Wala dun ang mga gamit niya

"Sandra!" Sigaw ko

"Fuck baby! Plssss I know you're just hiding plssssss! Let me explain!" Umiiyak kong sigaw, nakakabakla mang tignan pero I cant afford to lose her

Nanlalantang napa upo ako sa kama shit iniwan ako ni sandra, umiyak lang ang nagagawa ko

"Explain" napaangat ako ng tingin ng may nagsalita

Nanlaki ang mga mata ko, si sandra ba talaga to? Tumayo ako at lumapit kay sandra, siya nga! Niyakap ko siya ng mahigpit

SANDRA'S POV
Naka empake na ako ng marinig ko ang ugong ng sasakyan ni Lawrence kaya pumasok ako sa dati kong kwarto at dinala ang maleta para magtago muna

"Sandra!!" Sigaw niya

"Fuck baby!!! Plsssss I know you're just hiding plsssss!! let me explain!" Umiiyak niyang sigaw, naiiyak narin ako dahil naaawa ako sa kanya kahinaan ko ang umiyak siya

Narinig ko siyang umiyak diko na matiis ay pumasok ako sa kwarto namin

"Explain" Mahina kong sabi nakita ko siyang nagulat tumayo siya at lumapit sakin para siguraduhing ako nga,.
Ng masigurado niya ay agad niya akong niyakap

Siguro nga kailangan ko munang makinig sa mga explaination niya ako na bahala kung patatawarin ko siya, depende kung valid yung explaination niya

"Explain now" Seryoso kung sabi

"Baby i swear! Bigla lang siyang umupo sa kandungan ko at hinalikan ako itutulak ko na sana niya ng bigla kang dumating" Malumay niyang sabi

Kumulo naman ang dugo ko, yun pala ang rason, dahil sa Malanding sekretarya niya muntik na kaming maghiwalay

"Baby plsssss im sorry, plsssss forgive me! Don't leave me, diko kaya" Para siyang batang nagmamakaawa

"Nagsasabi kaba ng totoo?" Tanong ko
"Yes promise nagsasabi ako ng totoo kahit tignan pa natin sa cctv ng opisina ko" Sabi niya

Ngumiti naman ako, alam kong nagsasabi siya ng totoo diko rin naman siyang kayang iwan dahil mahal na mahal ko siya

"Ok you're forgiven" Sabi ko kaya niyakap niya ako ng mahigpit niyakap ko rin siya pabalik

Nagulat ako ng bigla siyang lumuhod at may kinuha sa bulsa niya

Nanlaki ang mga mata ko
"Baby will you marry me?" Nanunubig ang mga mata kong nakatingin sa kanya

"Baby?" Tawag niya sakin dahil hindi ako nakasagot

Masaya akong tumango
"Yes!" Sabi ko kaya isunuot niya ang sing² ay niyakap ako

"Yes! Salamat sandra salamat!" Masaya niyang sabi

"Kailan tayo magpapakasal?" Tanong ko excited narin ako eh hihihihihi

"Next month" Sabi niya kabuwanan ko yun eh, 8months naka si itong tiyan ko

"Kabuwanan ko yun" sabi ko
"Bahala na di naman siguro lalabas si little dragon sa araw ng kasal natin" nakangiti niyang sabi