Bölüm 10

450 27 45
                                    

Sürprizzz.Geleceğimi hiç kimse tahmin edemedi galiba.Bayram olduğunu için size bir bölümü hediye cetmek istedim.Taze taze yazılmış, kalemi soğumamiş bile.İyi Bayramlar hepinize ve keyfili okumalar.


Yazar


Diğer tarafta Kaya vardı.Bir turlu kimliği bulamadı.Pazartesi de adliyeye gitmesi lazım.Tüm odayı baktı yoktu.

-Kahretsin ya.Nerede olabilir ki-dedi kimliği ararken.

Yine odani bakıyor, deli gibi arıyor ve bilmiyor nerede olabilir.Bu durum Kayayı çok sinirlendi.Sonra Erim'in odasına gitti.Orada Yığıt vardı.Oturup konuşuyorlardı.

-Eeh işte sorun tam orada.Anlaşamıyorsunuz ki.Bence bırak gitsin.Zaten ilişki yeni başladınız.

-Çocuklar kimliğimi gördünüz mu?

-Yok baba.-demiş Erim.

-Yok.Kaybettin mi?

-Galiba.Pazartesi adliye gitmem lazım.

-Pazartesi kadar bulacağiz hiç merak etme.

-Umarım.-demiş Kaya.

-Sen evi aradın mı?

-Evet.Odamı aradım yok.

-Eyy Tanrım.Bugün bir yere gittin mi? Belki oraya düşürmuşsun.

-Yyyok.Sanmam.-dedi ama tam emin değildi.

-Bulacağiz.-demiş Erim.Kaya çıkacaktı Yığıt onu seslendirdi.

-Baba...Yarın 3'ten sonra evde ol.Annem gelecekmiş.Hani o mehşur yemek var ya.

-Aah öyle mi?

-Evet.Biz çağırdık.

-O kabul etti mi yani?

-Evet.Niye kabul etmesin ki?

-Ne bileyim.Belki varlığım onu rahatsız ediyor.

-Benzer şeyler annem dedi.

-Sahi ne dedi?

-Ben eski karısıyım, çocuklarının annesi, onaylıyor mu falan.

-Tamam gelsin.Sorun yok.Evde olurum.-demiş sakin sakin ve odayı terk etmiş.

Çocuklar bayağı şaşırmış.Kaya bir tepki verecekmiş sanıyorlardı, ama hiçbir şey söylemedi.Kaya arkanı dönmuş ve odası terk etmiş.Şeytanca gülümsedi.

-Demek öyle Ender hanım? Siz sadece eski karısısınız ve çocuklarımın annesi.Demek daha fazla olmasını istiyorsunuz? Güzel.-demiş tebessüm ile.

Yığıt oturuyordu ve telefona bakıyordu Erim ise bi şey çalıyordu. Sanki normal bir gece geçerecekler gibi geliyordu.Saatler geçiyordu.Yemek de bitti.Yani herşey sıradandı.Kaya menü bakıyordu salonda ve düşünüyordü yarın ne sipariş edecek.

Yığıt bakıyordu telefonda bi şey.Bir şey aklına gelmiş.

Flashback

Yığıt ve Lila parkta dolaşıyorlar.El ele, gülüyorlar, mutlular.Öpüştüler hatta bir kez.

-Beni bekleyeceksin değil mi?-sordu Yığıt.

-Tabi ki.2 sene daha ve birlikteyiz.

-Sonsuza dek.

-Sonsuza dek.-Lila demiş ve öptü Yığıtı tutkuyla.

Flashback sonu

O anı aklına gelmişti.Bu yüzden uğraştı bir an once dersleri bitirmek için Lila gibi.Ama biri bekleyemedi tabi.Yığıte Lila'nin duğunden resimleri attılar ve birkaç kısa videolar.Yığıt oturduğu yerden fırladı ve dişarı çıktı.

Ihanetin bedeli(TAMAMLADI)Where stories live. Discover now