თავი 4

287 15 4
                                    

ჯიმინი pov:

დღეს ახალ უნივერსიტეტში გადავდივარ.  დილას, როგორც ვიცი, ლექცია მაქვს, ასერომ ვდგები და ვიწყებ მომზადებას.

ჯანდაბა ვაგვიანებ.

როგორ შეიძლება ადამიანმა პირველივე დღესვე დაიგვიანოს?? ჯიმინ ყოჩაღ👏 .

უნივერსიტეტში როგორც იქნა მივედი. გარშემო თითქმის არავინ იყო ანუ ლექცია უკვე დაიწყო, სწრაფად  ჩემი აუდიტორიისკენ წავედი. სესვლისთანავე ვიგრძენი ყველამ როგორ გამომხედა. არ მიყვარს როცა ხალხის ყურადღებას ვიქცევ. მთელი კომპლექსების ბუდე ვარ რა. ჯანდაბა სწრაფად დავჯექი ვიღაცის გვერდით არვიცი ვინ არის  ცისფერი თმებიაქვს, საყვარელი სახე მოიცა ეს  სახე ძალიან გაქვს კატას. პატარა კნუტი. მომწონს მაგრამ ისე სახეზე ეტყობა დიდად უჟმური ვინმე უნდა იყოს.

იუნგი pov:

ვიგრძენი რომ ვიღაც მომიჯდა გვერდით. როგორ ბედავს საერთოდ გვერდით რომ მიჯდება? ვინ არის?

თავს ვატრიალებ და სახე მეყინება. ანგელოზს გავს. მისი სახე ულამაზესია ეს ლოყები სისაყვარლე. და ეს ტუჩები ჯანდაბააააა მინდააა ეხავეეე მივისაკუთროო. ეს ბიჭი ჩემი უნდა გავხადო რაც შეიძლება მალე.

ჯიმინი pov:

რას მომაშტერდა? უკაცრავად ეხა ამას გავლახავ.

-ჰმმ უკაცრავად.

-საყვარელიხარ-ეხა მე მან საყვარელი მიწოდა? თავი ვინ გონია, მაგრამ მისი ხმა  ეს რა იყო    გული აღარ ფეთქავს, გაჩერდა რახდებაა ეხა მე ვერ ვსუნთქავ. ჯიმინ აზრზე მოდი

-ვიცი- ცოტას ვენაგლები არაუშავს.

ნაგლურად გამიღიმა და აქ დავასრულეთ დიალოგი. ეს ტიპი უკვე მაღიზიანებს, იმიტომ რომ გულს მიჩქარებს.  მოიცა ჯიმინ შენნაქ ურთიერთობებს არ გეგმავდი არა??

თეჰიონი pov:

დილით მეღვიძება და ვხედავ ჩემს მკლავებში მშვიდად მძინარე ქუქის. ღმერთო რალამაზიაა ანგელოზს გავს.

ვერ ვითმენ და სახეს ვუკოცნი ყველა დეტალს    როდესაც  ტუჩებთან მივაღწიე და დავეწაფერი    მანაც ამყვა კოცნაში. ეს პატარა მაიმუნი თურმე ღვიძავს. 

-უკვე გაიღვიძე?

-კი მღვიძავს უკვე დიდი ხანია

- და ხმას არ იღებდი. პატარა ბაჭიას გავხარ ამ ღიმილშიი

-ხო მე მამიკოს ბაჭიავარ.

-ჩემი პატარა ბაჭია.

-მიყვარხარ თე

-მეც მიყვარხარ ქუქი

-ეხა ავდგეთ და  მოვწესრიგდეთ და სასაუზმოდ ჩავიდეთ

-თე ცოტახანი ასე ვიყოთ

-ეხა ადექიი- ვდგები  და  საბანს ვაძრობ ის  კიდევ პირდაპირ ხტება საწოლიდან.

-უკვე მომზადებულები  ქვევით ჩავდივართ. მე საჭმლის კეთება არ ვიცი, ასერომ გამოძახებას ვაპირებ, როცა ქუქი მაჩერებს.

-მე მოვამზადებ

-ქუქი იცი საჭმლის კეთება? ოჰო მაოცებ.

-მე ბევრი რამ ვიცი-ამბობს და  გარყვნილურად იღიმის, ოხ ეს პატარა გარყვნილი ბაჭია.

მომზადებას იწყებს. როგორც მივხვდი ბლინები უნდა რომ გაამეთოს ბანანის, ალბათ უყვარს. მე ჯერ არ გამისინჯავს. ვნახოთ იმედია მომეწონება.

ქუქი pov:

ვამზადებ როდესაც უკნიდან შეხებას ვგრძნობ. ის მეხუტება  და ყელში სველ კოცნებს მიტოვებს კანს მიწოვს. ეხა ვეღარ ვკონცერტრირდები ბლინებზე. ოხ თეეეე

-თე  ვერ ვკონცერტრირდები ბლინებზე და დამეწვება.

-კარგი პატარავ მორჩი და დანარჩენს შემდეგ გავაგრძელებთ.

-მგონი  ვიღაცას დაავიწყდა რომ ლექტორია    უნივერსიტეტში.

- უი ეგ სულ დამავიწყდა, კარგი მაშინ ლექციების შემდეგ ისევ ჩემთან მომყავხარ.

-კარგი მამიკო.

-ჩემი დამჯერი ბიჭი.

___________________

ვიცი პატარა თავია,
მაგრამ ფიზიკურად დროარმაქვს   რომ ბევრი დავწერო.
შემდეგ თავს საღამოსკენ დავდებ💜💜

I PURPLE YOU 💜💜

my little baby♡Where stories live. Discover now