on altı | kendi kurduğumuz dünyanın başrolleri.

800 55 1
                                    

multi: Kayra

iyi okumalar

- - -

flashback

Kendi kurduğumuz dünyanın başrolleri değil miydik hepimiz? Biz öyleydik. Birbirinden farklı bu dörtlünün yan yana olması herkese garip geliyordu. Garip gelen kişilerin arasında ben de vardım. Onların arasında olmak bir rüyaydı benim için ve rüyam gerçek olmuştu. Gitgide onlara benzemiştim, onlar gibi olmuştum.

Bu küçük binada kurduğumuz saltanatın bitmesine sadece bir ay kalmıştı. Koridorda attığımız adımlarla herkesin geri kaçmasını görmemizin sonlanmasına son bir ay. Tek ayak sesimiz onları geri itiyordu.

Bize bulaşmak istemiyorlardı çünkü virüs gibiydik. Bir kişiye bulaştığımız an etrafı sarıyor ve ele geçiriyorduk. Virüsümüzün panzehiri ise hâlâ bulunmamıştı. Her lisede bir grup zorba olmalıydı.

"Mezun tayfa olarak nereleri gezmemiz lazım acaba bu yaz? Eve girersem ne olayım." diyen Şevval'e kahkaha attım.

"Sanki şu an girdiğin var da."

"Param var yiyorum Allah Allah." dedi burnunu yanağıma sürtüp bir öpücük kondurarak geri çekilirken. Yürüdüğümüz koridorda onu ittim. Elindeki tableti Sedef'e uzatıp kaşlarını kaldırdı.

"Birileri kaşınıyor!" diyerek üstüme atıldığında ondan uzun olan boyum sayesinde kolumu omuzuna attım ve göğüsüme çektim.

"Yerinde dur küçük."

"Best couple! Bu tarafa gülümseyin." kahkahalarla gülerken Sedef'in lafıyla ona bakmıştım. Tabletten fotoğrafımızı çekmişti.

"Hey sil onu!" Şevval'i bırakıp elindeki tablete atıldım. Birkaç adım hızla kaçıp dil çıkardı.

"Bu güzellik burada kalmalı."

"Hey uslu durun!" dedi Umay neşeyle arkasına saklanan Sedef'e sarılarak onu benden korurken. Sedef'e gözlerimi kısarak bakarken Şevval'i yine kolumun altına aldım.

"Cadı."

"Sensin o." dedi küçük bir çocuk gibi yine dil çıkararak. Bu sırada dolapların yanında gülerek arkadaşlarıyla konuşan Kayra'yla göz göze gelmiştik. Ona tuvaletleri gösterdiğimde gözlerini onaylar şekilde kapatıp açmıştı.

Bizimkilere dönüp gülüşerek sınıflara ilerlerken onu çoktan unutmuştum.

Bizim hikayemiz kampta başlamıştı ve bu okul duvarları içinde o gün son bulmuştu. Son olduğunu bilseydim onu ekerek arkadaşlarımla buluşmak yerine yanına giderdim. Yanına gider ve onu son defa severdim.

- - -

05.05.2022

çok yaşa mavi | girlgirlWhere stories live. Discover now