Uni
ဂျောင်ဂုတစ်ယောက်အပြင်သွားရန်ပြင်ဆင်ပြီးအောင်ထပ်ဆင်းလာတော့ဧည့်ခန်းထဲမှာသတင်းစာဖတ်နေတဲ့ နှစ်ယောက်မရှိသောAppaကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု လာပါအုန်း ဒီနားလေးကိုခနလောက်ကြွခဲ့ပါအုန်း''
"ဘာလဲ appaရာသားအပြင်သွားမို့လို့''
"မင်းဘယ်တော့အဲဒီဒုတိယနှစ်ကအောက်မှာလဲ စာလည်းမလုပ် လက်ယားလက်ယားနဲ့ဆရာခေါ်ပေးတော့လည်း တစ်ပတ်မခံဘူး မင်းတော့လေ ဒီနစ်မှဒုတိယနှစ်မအောင်လို့ကတော့ မင်းကပ်တွေနဲ့ကားတွေကိုငါပြန်သိမ်းပြစ်မယ် ပြီးတော့ငါမိတ်ဆွေ့ရဲ့သားကိုအကူအညီတောင်းထားတယ် မင်းကိုစာလာပြပေးမယ်တဲ့ mr. park ကိုစိတ်ပျက်အောင်မလုပ်မိစေနဲ့''.
"မသင်ချင်ပါဘူး ''
"မရှည်နဲ့ ငါသင်ဆိုသင်ပေါ့ ''
"ပြီးရော အခုတော့ဒါပဲမို့လား အပြင်သွားလိုက်အုံးမယ် ''
ဂျောင်ဂုလည်း ကားလေးသိမ်းခံထိမှာဆိုးလို့တာပြောလိုက်ရပေမယ့်သိပ်တော့သဘောမကျပေ။
"ဟွန့် ရှေ့ကလူတွေတောင် ကူးလက်စွမ်းကြောင့်ထွက်ပြေးရတာပဲ ဒီတစ်ယောက်လည်း နှစ်ရက်မကြာစေရဘူး''
ဂျောင်ဂုစကားသာ သူ့appaကြားရင်သွေးတတ်နေမှာအမှန်ပင်။
နောက်တစ်နေ့ဂျောင်ဂုနိုးလာတော့အောက်ထပ်ကအသံတွေကြားလိုက်ရသည်။ဆင်းလာကြည့်လိုက်တော့
appaနဲ့တူထိုင်ပြီးစကားပြောနေတဲ့သူကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။အသက်ကြီးကြီးဖြစ်ပေမယ့် တော်တော်ချောသည်။ကူးတောင်ရင်ခုန်သွားရသည်။
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု မင်းဘယ်လိုပုံစံဖြစ်လာရတာလဲ''
ဂျီမင်လည်း uncle jeonပြောလို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့အိပ်မှုန်စုတ်ဖွားနဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်အားတွေ့လိုက်ရသည်။ဆံပင်တွေကလည်းဟိုထောင်ဒီထောင်နဲ့အခုမှအိပ်ယာကထလာပုံပင်။နာမည်ကြားလိုက်ရတာမို့သူစာပြပေးရမယ့်ကောင်လေးဖြစ်ပုံရသည်။
"ဟာ appaရာသားကအခုမှအိပ်ယာကနိုးတာ မျက်နှာတောင်မသစ်ရသေးဘူး အသံကြားလို့ဆင်းကြည့်တာ ''
