𝖳𝗁𝖾 𝖧𝖺𝗅𝖿 𝖲𝗇𝖺𝗄𝖾 (𝗢𝗻-𝗴𝗼𝗶𝗻𝗴)

Kabanata Katorse

Enjoy reading my little readers.. And also i appreciate your comments and react;)

****

Sahara's Pov.

Nababagot na ako sa kakahintay dito, i just wanted to go in the outside. I want to see what's happening of my mother.... And of course my twin sister.... Shairene.

Yes, i remembered my father no'ng sinabi niya sa akin at no'ng nangako rin ako. Pero di ko na kayang maghintay dito in just a days, weeks, months and of course years. Gusto ko lang naman silang makita pero di naman nila ito maibigay, nangako nga pero pinako naman talaga nila ang salitang binitawan nila sa 'kin.

I sighed, naramdaman kong may namamasa sa aking pisngi. Kinapa ko ito at tiningnan, umiiyak na naman ako.

"Hayst, your so cry baby Sahara" i said to myself, i wiped my tears and i look at the darkness place i mean my darkness room.

Maya- maya pa ay nakarinig akong bumukas ang pinto, and i saw the figure's switching on the light. Napangiti naman ako ng makita siyang kumunot ang noo, naglakad siya papunta sa akin.

"Anong ibig mong sabihin sa tawag, Sahara?" He asked, i'm sweetly smiled at him.

I called him at sinabing gusto ko ng lumabas, i change my mind and i think i'm desperate. But who cares, kahit ganito yung anyo ko gusto ko rin makita ang nasa labas.

"I want you to help me to escaped this nonsense" lalong kumunot ang kaniyang noo

"What's nonsense? You are talking about your world?"

"Yes"

"And why? Why are you changing your promise? I'll though, you listened your father's saying when he's alive? What's happened?"

"HAHAHAH, easy mahina ang kalaban" tawang sabi ko, umiling lamang siya.

"Oh well, gusto ko lang naman makita ang totoong buhay do'n sa labas. And i'm not ruined the promised of my father, i'll just so confuse kung anong nandoon sa labas. Gets mo?" I said

"May totoong buhay naman dito sa loob ah"

"Yeah, but hello ako lang ang tao dito... I mean kalahating tao dito noh" inirapan ko siya

Napailing siya. "Talaga bang gusto mong tumakas para malaman ang nasa labas?.... Or gusto mong makita ang pamilya mo?" At nag- smirk, nawala yung pagkakataon kong magsinungaling kaya tumungo na lamang ako.

"So, i was right"

"Yeah, i really need to do this cuz i miss them. No, i mean i really really really miss them. So i hope you can helped me to go outside" tiningnan ko siya ng nakakaawa at sana matulungan niya ako.

"Diba sabi ng Mama mo, pupuntahan ka niya dito kapag di na siya busy?" Pagpapa alala niya sa akin, ako naman ang kumunot ang noo.

"Yeah sinabi nga niya yon, pero naghintay ako tito Darwin. Naghintay ako na dumating siya dito, naghintay ako na may pasalubong siyang dala at kasama niya ang kapatid ko. P-Pero dumating ang i-ilang araw, l-linggo at b-buwan wala pa ring i-ina na nan-dito. A-Akala ko isang araw isu-surprise niya ako na kasama ang kambal ko, akala ko bigla na lang siya pupunta dito at sasabihing 'A-Anak, pa-sensya kana nga-yon lang kami na-kapasyal kasi ilalabas kana namin dito'. Ang totoo akala ko lang pala pero di naman talaga tinotoo, n-nakapag-god ng mag-hintay Tito Darwin" di ko na napigilan pumatak ang aking luha kaya bumuhos ito, nasasaktan ako sa mga alaalang bumabalik sa akin.