Lake (Gxg) (Completed)

Part 22

CHAPTER 22

LAKE

"Finley..."

Wala sa sariling bulong ko habang nakikipag titigan sa babaeng nanay pala ng batang nabunggo ko kanina. She looked shocked, yet parang may kung anong emosyon ang meron sa kanyang mata habang nakatingin sakin. Shocked? Happy? And sad? But not angry. Taliwas sa naiimagine kong muling pag kikita namin na baka galit na galit pa rin sya at halos isumpa ako dahil sa nagawa ko sa kanya at sa asawa nya.

Maganda pa rin sya hanggang ngayon. Pero parang tumanda ang itsura nya dahil siguro sa stressed? Pansin ko rin, ang payat nya lalo. Dati kasi sexy ang kanyang katawan, pero ngayon, parang napabayaan yata nya ang kanyang sarili. Kelan pa ba sya umuwi ng Pinas?

And how about me? How do I feel now that she's here,  three years after that incident.

"Lake?" She smiled at parang hindi makapaniwala na nandito na nga ako ngayon sa kanyang harap. Ako tuloy ang nalilito, nakalimutan na ba nyang monster ako at inabuso ko sya? Na dapat ay galit sya sakin?

Napalingon ako sa babaeng katabi ko na humawak sa aking braso. Nag aalala ang magandang mukha ni Freya na may halong pagtataka dahil marahil sa titigan namin ni Finley.

I smiled at Freya, saka ko sya inakbayan at mas lalong hinila para idikit sa katawan ko.

"Nathalia." Banggit ko sa pangalan nya. Halos mawalan din ako ng boses, dahil seryoso, sana hindi ko nalang ulit sya nakita. May mga tao talagang parte ng ating nakaraan na hindi na natin gugustuhin pang makita. Pero sadyang mapag laro ang tadhana, nagkita pa rin kame at nasaksihan pa talaga ni Freya.

"K-kamusta ka na Lake? Y-you look--" Sinipat nya ako mula ulo hanggang paa at yung mga tingin nya, may halong pag hanga. "...good."

Freya cleared her throat. "Ehem." Her way of getting my attention.

"Uhm, yeah." Hinawakan ko ang kamay ni Freya ng mahigpit, hindi ko alam kung bakit.

"This is Cassidy, my daughter." Pakilala nya sa bata na ngayon ay hindi na umiiyak dahil kasama na nya ang mommy nya. Hawak din nya ito sa kanyang kamay.

"Sorry, nabunggo ko sya kanina. Nasaktan ko yata." I told her. For some reasons, gusto ko nang umalis sa lugar. Ayoko nang makausap, let alone makita pa sya. Pero bakit ganito? Bakit ang bait nya? Bakit parang di na sya galit sakin? Dahil ba taon na ang nakalipas?

"It's okay. Di naman sya nasaktan. By the way Lake--"

"This is Freya." Putol ko sa sasabihin nya kaya napatingin sya sa babaeng katabi ko.

"Hi." Freya said nicely.

Pero binigyan nya ng tipid na ngiti si Freya at mabilis na bumalik ang tingin sakin like she's not interested. At hindi ko yun nagustuhan. For me, that's so rude of her. Siguro kung ibang babae lang ang kasama ko ngayon, pwede nyang dedmahin like she always did before. But no, this girl beside me, is my baby.

"Lake, can I invite you? I want to talk to you. Please..we need to talk." Sa halip ay sabi nya.

Now, si Freya naman ang napahawak ng mahigpit sa aking kamay saka sya lumingon sakin na parang tinatanong kung ano ang isasagot ko sa imbitasyon ni Finley, ang nag iisang babaeng minahal ko pero sumira at dumurog sa puso ko.

"Finley-- I mean...ano na nga ang surname mo? Sorry I forgot-" I told her kasi kasal nga pala sya kay Arthur at hindi ako interesadong malaman ang apelyido nila.

"Still Finley Lake. Arthur and I are annuled already, almost 2 years ago." Proud pang sabi nya like tingin naman nya ay matutuwa ako sa inpormasyon na iyon? Wala na akong pakealam girl.