ნატანჯი.

5

უკვე ერთი თქვეა რაც თეჰიონი და გუკი ერთად არიან, ერთად ცხოვროვრობენ, ერთად იგრძნობენ ბედნიერებას და მათ წარმოდგენაც არ აქვთ როგორ შეიძლება ერთი მეორეს გარეშე მარტო დარჩეს
მე მათ სიგიჟემდე შეყვარებულებს დავარქმევდი რადგან მათ სიცოცხლეზე მეტად უყვართ ერთმანეთი, რადგან ისინი ერთმანეთის გარეშე ვერძლებენ. აი ეს ერთი ბედნიერი თვე ჯონ ჯონგუკისა და კიმ თეჰიონის ცხოვრებაში ძალიან ნელა და ბედნიერად გავიდა სანამ ეს საშინელი დღე არ დადგა...

დილით ადრე გაიღვიძა ჯონგუკმა და თეჰიონის მკლავებიდან თავი გაითავისუფლა მას ძლიერი გულის რევა ჰქონდა უკვე რადენიმე დღეა. თეჰიონს უმალავდა რადგან იცოდა ძალიან ინერვიულებდა მაგრამ მან დღეს ამ წამს გაიგო რომ მისი პატარა ბაჭია ცუდად იყო...

-ჯონგუკ კარგი გააღე კარგად ხარ? პატარავ მიპასუხე კარგად ხარ?-აკაკუნებდა კარებზე ანერვიულებული თეჰიონი-პატარავ ხმა გამეცი თორემ შემოვამტვრრვ კარებს

-ახ..ახლა...ვ.ვე

-პატარავ რაგჭირს? აქაურობა სისხლითაა მოსვრილი პატარავ რა გჭირს არ დამიმალო

-მე...მმმე უკვე რამდენიმე დღე ასე ვარ შენთვის დამალვას ვაპირებდი მაგრამ აი გაიგე ვიცოდი რომ ინერვიულებდი

-პატარავ რატომ დამიმალე რატომ? იქნებ რაგჭირს იქნებ ექიმთან უფრო ადრე მივსულიყავით და იქნებ უფრო ადრე გაგვეგო რა გჭირდა პატარავ ასე რატომ მოიქეცი ჩემი ნერვიულობის გამო?
ეხლავე წამოდი ჩაგაცმევ და წავალთ ექიმთან რამე სერიოზული არიყოს

ერთ საათსი მოემზადნენ და ექიმთან წავიდნენ.
საავადმყოფოში ყველანაირი გამოკვლევა ჩაუტარეს და ბოლო პასუხი თეჰიონისთვის შემზარავი გამოდგა

-კიმ თეჰიონი ხომ?

-დიახ ექიმო რამე დარღვევა ხომ  არარის არდამიმალოთ

-პაციენტი ჯონ ჯონგუკის მდგომარეობა მძიმეა მას თავის სიმსიმვე აქვს ასევე აწუხებს გული