ნატანჯი.

7

Jk's pov:

დღე თეჰიონთან ერთად საოცრად და უბედნიერესად იწყება მე ის საოცრად მიყვარს...საოცრად ის ჩემს მიმართ ძალიან დიდ ყურადღებას იჩენს ვიცი და ვიმედოვნებ რომ არასოდეს არასოდეს მიმატოვებს და ყოველთვის ჩემს გვერდით იქნება.
(შენს გვერდით ეგაა და ჩემ გვერდით არავინ)
აუჰ ისევ გულისრევა. თითქმის ყოველდღე ასე მაქვს ამჯერად მგონი უფრო ცუდად ვარ კიდევ უფრო ცუდად. ამ ქვეყნიდან წასვლა მინდა მაგრამ უბრალოდ თეჰიონის გამო თუ დავრჩები...მე მას ყველანაირად ვუყვარვარ.

სააბაზანოში შევედი ჯერ ისრ ავდექი რომ თეჰის არ გაეგო მერე კი შევედი თუ არა სისუსტეს ვგრძნობდი ფეხებში...

-თე..თეჰიონ....მიშველე-და უეცრად მას გული წაუვიდა

* * *

თეჰიონმა დაახლოებით 15 წუთის მერე გაიღვიძა.
მან ვერ შეამჩნია მისი გუკი და გადაწყვიტა ენახა
ჯერ სამზარეულოში ჩავიდა და რომ ვერ ნახა უკანა ეზო მოათვალიერა იქაც სიწყნარე იყო და არც არავინ ჩანდა ბოლოს კი სააბაზანოს მიადგა ჯერ აკაკუნებდა შრმდებ აბრახუნებდა მიხვდა ვინმე შიგნით იქნებოდა რადგან ჩაკეტილი იყო ეს ფაქტია ბოლოს რადგან პასუხი არავის გაუცია შეამტვრია და დანანახმა იქავე გააქვავა ჯონგუკი სისხლში ცურავდა თვოთო  კი უგონოდ ეგდო ცივ იატაკზე.
მან არ დააყოვნა და ეგრევე აიყვანა ხელში გულწასული ჯონგუკი საწოლზე დააწვინა საბანი გადააფარა და თვითონ კარადაში იქექებოდა სამედიცინო ყუთს ეძებდა (ასე ვუწოდე და სხვანაირად არ მახსოვდა როგორ მეთქვა) იპოვა და უცბად მიირბინა გუკთან აიღო რაღაც წამალი და ცხვირთან მიუტანა. ამ წამლის საშინელმა სუნმა გუკი გამოაღვიძა

-პატარავ ახლა მე მოგამზადებ და ექიმთან წავალთ იცოდე არ შემეწინაამღდეგო-დაარიგა და გუკს შუბლზე აკოცა

-ახ კარგი თე

-მაქამდე ჯერ წამალი უნდა დალიო პატარავ-თეჰიონმა ჯონგუკს წამალი დაალევინა