The Other Boy' Hyunin

baby

Hala yüzüne bile bakamıyorum.
G

özlerinin içine, dudaklarına...

Ben kalbime söz geçirmezken ve
Sen kucağındaki ufak çocuğunla oynarken sana bakmak hiç kolay değil.
Utanıyorum,
Hiçbir şeyden haberi olmadan beni evinde misafir eden senden,
14 yıllık arkadaşımdan,
12 yıllık aşkımdan çok utanıyorum.
Hala vazgeçemiyorum
Sen evliyken, çocuk sahibiyken bile...
Hala sen o kadına bakınca gördüğüm ışıltılar,
Benim onun yerinde ne kadar olmak istediğimi hatırlatıyor.
O parlaklığı 3. kişi olarak görmek istemediğimi,
O kadın olabilmek için verebileceklerimi
Hatırlatıyor.
Her şeyimi verebilirdim.
Ya da hayır, vermezdim.
Sen benim her şeyim olmuşken
Seni kimseye veremezdim.
Artık kalbim acımıyor evet,
Ama onu artık hissedemiyorum.
Atmıyormuş gibi sanki.
Ama normal değil mi sence de Jeong,
Bu kalp sırtımın taşıyamayacağı yükleri,
O kadının sahip olamayacağı sevgiyi taşıdı.
Nasıl hisslerini kaybetmesin ki...
Hala o kadına bunları söyleyebiliyorum ben, işte o kadar acınası ve berbat biriyim.
"Hyunjin, sana gelmek istiyor."
Karşımdaki koltuktan bana seslenince
Kendi dünyamdan ayrılıyorum.
Kucağıma dünyalar güzeli eşinin yansıması olan kızını bıraktığında bile,
Sana deliler gibi aşığım, Jeongin.
Ve delilercesine yorgunum.
Ve sen hala beni görmüyorsun.
Gözünün içine baka baka erirken,
Tekrar kalktığın yere,
Eşinin yanına oturuyorsun.
Görmüyor musun?
Ben ayakta ölüyorum,
Ve sen bana yer vermek yerine
Yine o kadının yanına gidiyorsun.
Ah, elbette ki eşinin yanına gideceksin!
Sen beni umursama lütfen
12 yıldır senin için atan kalbim,
Yine senin için saçmalıyor.