drawing you, jikook [✓]

endofthedream

öldüğüne inanamıyorum
başaramadık
biz mutlu olmayı
nasıl yaşarım şimdi sensiz?
bu şehir
bu hayat sensizken nasıl yaşarım ben?
güzel kokun olmadan nasıl uyurum?
kollarımı sana sarmadan
birlikte kitap okumadan
nasıl yaşarım?
karşında durup beni çizmeni beklerken
poz verip göz göze geldiğimizde utanmazsan
bana titreyerek bakan göz bebeklerini görmeden nasıl..
nasıl hislerim varolabilir?
kendimi kaybediyorum jimin
bu oyunda kaybedeceğimizi düşünmemiştim
gerçekten kaybettik
canım çok yanıyor
çok acıyor
sen öldün ve ben geride kaldım
ilerleyemem
ilerlemek istemem de
şimdiden özledim
gözlerini
minik burnunu
sigara kokan nefesini
titrek dudaklarını
şarkı açıp yanıma uzanışını
boynuma sarılışını
göğsüne yatıp kalp atışlarını dinlemeyi
çok özledim jimin
yokluğuna alışmak istemiyorum
zorunda değilim değil mi?
ah çok pişmanım
sana iyileşebilirsin dedim ama
başaramadım seni hayatta tutmayı
sözlerimi tutamadım
ellerimden kayıp gittin öylece
benim suçum hepsi
özür dilerim
çok özür dilerim
daha fazla zaman geçirmeliydik birlikte
hastanede olman yerine
daha çok sarılmalı
daha çok öpmeliydim seni
doyamayacağımı bilsem bile doymaya çalışmalıydım sana
kollarıma sımsıkı sarmalı ve gitmene izin vermemeliydim
üşüyor musun
havalar soğuyacak
tanrım
inanamıyorum hâlâ
çizimlerinin hepsi duvarlarda
yarım kalan bile
çevrimdışı

bitmedi, devam edecek...