Liars~Sequel on Survive

Hoofdstuk 7 Stelletje pretbedervers

Hoii hoii badeendjes van me!

Ik ben helemaal blij nu <:)

Ohja, ik heb uitgevonden wat boze eenhoorns doen; heel interessant: grrrrrrawrrrrrgrrrrrr woef woef woef

en blije eenhoorns zeggen miauw <:D

Oh enn, ik heb een slimme methode om van vervelende scheldwoorden af te komen. In eerste intantie kun je gewoon het meest zinloze zeggen wat ook maar in je opkomt, of je scheld met badeenden, want die verdienen het. Ze zijn eng. Net als Taylor zonder make-up!

Nahja, ik ga maar schrijven, hihii, Liedje&plaatje hiernaast, byebyee :D

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sophie's POV

Ik plof neer op de bank.

'Rotleven.' grinnik ik

'Het is niet zo erg...' zegt Louis

'En toch snap ik niet hoe jullie dit iedere dag volhouden, en het maar lastig maken voor iedereen, top, echt top,'

'Aahw.... Be a Unicorn!' zegt Alicia vrolijk

Ik glimlach, dat is nog eens een tijd geleden. Ik had als brugger een obsessie voor eenhoorns; ik kende zelfs een eenhoorn-lied. Pink fluffy unicorns dancing on rainbows, pink fluffy unicorns dancing on rainbows... Zo ging dat oneindig door, ronduit verschrikkelijk, maar wel hilarisch.

'Woef woef.' zeg ik

'Dat is een hond...' zegt Daantje

'Nee, het is officieel een boze eenhoorn.'

Lynn kijkt me raar aan, zo diep ben ik inderdaad nog nooit gezonken. Nouja, eigenlijk wel, maar daar ga ik mijn mond over houden, dat faalde wel zo hard dat er een koe door de ruit kon vliegen zonder ook maar iemand verbaasd naar de koe keek. Niet dat dat ooit zal gebeuren, maar goed, bij wijze van spreken. Wie gebruikt dat eigenlijk nog? "Bij wijze van spreken," wat een dom stukje zin zeg, konden ze echt niks beters bedenken?

'Gaan we nog iets doen vandaag?' vraagt Stephanie vol energie

'Ik ga geen badeend meer doen vandaag.' zucht ik

Ze kijkt teleurgesteld naar haar schoenen.

'We zullen morgen wel weer iets kunnen bedenken.'

'Maar dan moet ik naar huis...' zegt ze

'Wij ook.' zegt Zayn iets te vrolijk.

'Sorry, maar ik heb genoeg Amerika gezien voor de komende zeventien jaar.' vervolgt hij

Dat is wel begrijpelijk.

'Dan gaan we samen naar huis!' roept Niall vrolijk die onze koelkast geplunderd heeft. Het maakt me niets uit, zolang hij maar van de kaas afblijft. Sam komt aanhuppelen, ze is behoorlijk dik geworden sinds ze naar Zayn is gegaan. Ach ja, dikke dieren zijn lief dus dat maakt niets uit. Ik kijk op de klok, half tien. Ik draag nooit een horloge, ze zijn hatelijk en duivels.

'Ik ga Sam uitlaten, steel de kaas niet, dan ga je eraan.' zeg ik en pak Sam's riempje.

'Wacht, ik ga mee!' hoor ik Louis roepen wanneer ik mijn jas van de kapstok trek.

Je vraagt je zeker af, sinds wanneer zijn honden toegestaan in een hotel? Nou, geen idee, het is blijkbaar dus zo in dit hotel. Laten we daar dankbaar gebruik van maken! Zodra ik beneden en buiten ben komt een koude wind me tegemoet, waarschijnlijk omdat ze in het hotel te veel stoken, en het buiten vriest. Louis komt naast me lopen en slaat een arm om me heen. In stilte lopen we door de straten, richting het park.