Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Txt-Opening Sequence
{}
"Böyle zor zamanlar geçirmişken birbirinizin yanında olmanız gerekmez mi?...Yani birbirinizi çok incittiniz ama birbirinizi iyileştiren yine siz olacaksınız..bunu bir düşün derim."
Duraksamıştım.
Haklı olabilirmiydi?
Geçmişi unutup Yeonjunla yeni bir sayfa açabilirmiydim ki?
Biz birbirimizin ilacı olabilirmiydik?
"Yah Munhee,bunu tekrar dalman için söylemedim. Sadece benim düşüncem. Daha fazla düşünme"
Başımı salladım.
"Bu arada." Dedim ayağa kalkarak.
"Chaewon için üzgün müsün?"
Gözlerini kaçırdı. "Yıllardır yakın olduğum birisiydi ve üzüldüğüm doğru açıkçası ama sırtımdan bıçakladığımı hatırlayınca yine kötü his ediyorum. Tanıdığım Chae yalancıymış meğerse."
Onun içinde zordu en yakın sandığı arkadaşını kaybetmek ama yinede umursamaz davranmaya çalışıyordu.
"Şey ben yemek yemeyeceğim,uyumak istiyorum.Sorun olmaz değil mi?"
"Hayır olmazda,bir şeyler yeseydin."
Başımı iki yana salladım.
"Yemek istemiyorum,sen kendine bir şeyler hazırlarsın."
Başını salladı ve odama gittim.
İçeri girer girmez kendimi yatağa attım. Sadece gözlerimi kapatıp bir kaç saatliğine bile olsa bütün sorunlarımı unutmak istiyordum.
{}
2 gün sonra.
Haftasonunu evimde geçirmiştim. Kimseyle konuşmamıştım müdür dışında. Onunla konuşmuş ve Chaewonu polise şikayet etmiştim.
Üniversiteden atılınca kapatılacak bir konu değildi bu.
Bugün yine konuşacaktım müdürle.
Yatağımdan kalkıp lavaboya girdim ve daha sonra giyinip kendimi aynanın karşısında süzdüm.
Yüzümede bir şeyler yapsam iyi olurdu,ruh gibi ortalıkta doşalamazdım.
