Chapter 20: The Truth

30 2 0
                                    

Mayamaya ay dumating na nag pinsan ni Raigne. Pumasok ito sa kwarto upang makita ang pinsan ng hatakin sya ni Sandro palabas muli na ikinagulat nya.

Gela: S-sir wait lang po. Ano po iyon?

Sandro: Please be honest to me. Once I ask you. Just answer me.

Gela: O-opo sir. And....purse po ba iyan ni Raigne? Bakit po nasa inyo?

May pagtataka sa tanong nya.

Sandro: Sino ba si Raigne? Sino ba talaga sya?

Gela: Uhm sir....kasi...

Sandro: Please Tell me...and look at this...

Binuklat ang purse na hawak at ipinakita sa pinsa ang mga litrato na nasa loob ng pitaka. Hindi alam ni Gela ang isasagot. Itatanggi pa ba nya o sasabihin na din nya ang totoo dahil nalaman na din naman nito ang katotoohanan.

Gela: Sir sorry po.

Sandro: Why? Are Alexandra and Raigne are the same, huh? Pinsan mo ba talaga sya?

Gela: O-opo sir. Ang totoo po hindi ko po alam kung ano ang story ninyong dalawa. Ang alam ko lang po ay naging magfriend kayo sa school nyo sa London at may sakit na sya noon tap---

Pinigilan sya sa pagsasalita at nagtanong muli

Sandro: Okay stop...But I thought she was dead. How does it happen na buhay pa sya?

Gela: Sir nung time na nwala na sya sa pag-aaral. Ikaw ang bukang bibig nya sa tuwing nag uusap kami sa phone. Lagi nya sinasabi saakin na magpapagaling sya para makita ka ulit at makabalik sa pag-aaral.

Sandro: Ang sinasabi ko, bakit ang alam ko ay patay na sya?

Gela: Sir hindi ko po alam. Yun din ang alam ko noon dahil may tumawag saakin na taga ospital sa London at sinabi saakin na dead on arrival daw sya. Pagkatapos po nun wala na ako natanggap na kahit na anong balita tungkol sakanya.

Sandro: What! After those many years bakit hindi sya nagsabi saakin. Bakit hindi nya ako tinawagan. *crying

UnfamiliarWhere stories live. Discover now