drunken Concubine

🏮مقدمه🏮

بعد از مدتها سلام :)

چیز زیادی در مورد غیبتم نمیتونم بگم حرفارو اول پارت جدید مایان زدم. فقط چیزی که در مورد این داستان باید بگم اینه که چندماه پیش برای دوستم نوشته شده هنوزم برای اونه. نمیخواستم اپش کنم ولی خب گفتم شاید برای بدست اوردن دل اونایی که همه ی این مدت برام صبرکردن و ناامید نشدن بهم کمک کنه...

در مورد خود داستان یه توضیح کوتاه میدم و اگه دوست داشتید خودتون میتونید بعدا برید سرچ کنید دوباره چون من زیاد کارم توی توضیح دادن خوب نیست و توضیحات مهم رو کم کم تو خود داستان دادم.
این داستان در مورد اپرای پکن و بازیگرای نقش "دن" توی نمایش های این اپراس. بازیگرای مردی که توی یه دوره ی تقریبا صدساله به جای بازیگرای زن که ممنوعیت حضور داشتن توی سالن های اپرا، میخوندن و اجرا میکردن! صیغه ی مست هم یکی مشهورترین نمایشهای این اپراس.
کلا اپرای پکن یا همون اپرای بیجینگ یه مجموعه از نمایش های ملی و محلیه که داستان‌هاش ممکنه براساس وقایع تاریخی یا افسانه ها باشن و بازیگرایی که روی صحنش میان مناسب با نقششون لباسهای پر زرق و برق میپوشن و گریمای مفصلی دارن. مثل عکسی که کاور گذاشتم
در مورد محبوبیتش بین چینی‌هام که نگم.. یجورایی با صدای خواننده های اپرا بزرگ میشن.
حالا شاید تو نسلای جدید کمرنگ‌تر شده باشه ولی خب تو دوره ای که داستان من توش شروع میشه مردم دیوونه وار عاشق اپرا بودن.
شبیه اپراهای غربی به هیچ وجه نیست و تقریبا میشه گفت یه چیزی شبیه تئاتره!
حدودا تا سال ۱۹۱۰ زن‌ها حق بازی کردن توی این نمایش‌هارو نداشتن ولی حتی بعد برداشته شدن ممنوعیت هم تا سالها زن‌هارو حتی به سالن‌ها راه نمیدادن. پس فکرنکنین همینجوری سرخود زنای بیچاره رو هل دادم یه گوشه :(

خب
همین دیگه
امیدوارم دوسش داشته باشین برخلاف مایان دلم میخواد نظراتتون رو در مورد همه چیز صیغه ی مست بدونم پس اگه میخونیدش منو از کامنت بی نسیب نکنین♡