Nummer 4 ~ Matthijs de Ligt

H O O F D S T U K ~ 21

Samen met een aantal teamgenoten loop ik het spelershome binnen. Het andere team is nog aanwezig.

'Lauren!', ik kijk in de richting waar het geluid vandaan komt. Daar zie ik Carel, mijn ouders en Noah staan.

Ook mijn oom en tante, de familie van Matthijs en de familie van Donny staat erbij. 'Ik ben trots op je', spreekt mijn vader uit als ik hem een knuffel geef.

XXX

Na een tijdje besluiten Carel en ik wat teamgenoten op te zoeken. Al snel vinden we een groepje waarmee we aan de praat raken.

Als ik richting de wc loop voel ik een hand om mijn arm. Verschrikt draai ik om, maar ontspan als ik zie dat het Matthijs is.

Hij slaat zijn armen om mij heen. 'Je hebt het zo goed gedaan', vertelt hij mij. Ik glimlach dankbaar, 'Jij ook met je goal'.

Al snel laat hij mij weer gaan. Vlug drukt hij nog een kus op mijn wang. Hij draait zich om, maar mijn hand houd hem tegen.

Ik duw een kus op zijn wang en laat hem dan los. Grijnzend kijkt hij mij aan, waarna we beide onze weg vervolgen.

XXX

'We gaan naar familie de Ligt', deelt mijn vader mee in de auto naar huis. 'Eerst zetten we Noah thuis af', voegt mijn moeder nog toe.

'Ga je niet mee?', vragend kijk ik naar Noah. 'Sorry zusje, ik moet zo helpen opereren', een lach komt op zijn gezicht.

'Ook belangrijk', geef ik toe. Hij knikt zijn hoofd, 'Ben vanavond weer thuis'.

XXX

De laatste dingen worden besproken voor de Golden Boy. Aangezien we die dag vroeg vliegen, is het handig als ik de nacht daarvoor al hier slaap.

Ik neem dan dinsdagochtend afscheid van mijn ouders. Ik knik goedkeurend, waarna ik samen met Fleur een spelletje ga doen.

Steeds beter leren we elkaar kennen en is het gezellig tussen ons. Ook Wouter en Matthijs sluiten later aan.

XXX

Met grote ogen staar ik naar mijn telefoonscherm. Op iedere mediasite staat mijn naam bovenaan.

"Lauren van Dijk, het nieuwe voetbaltalent", "Maar weinig kunnen hun eerste wedstrijd hetzelfde spelen als Lauren van Dijk", "Lauren van Dijk, de nieuwe Johan Cruijff".

Ik hoor de lach van Matthijs, waarna ik hem aankijk, 'Schrok je?'. 'Ja', lachend kijk ik hem aan. 'Ik sta op iedere nieuwssite', vertel ik hem dan.

'Ik weet het, ik zag het net al', verklaart hij. 'Maar wat verwacht je als jij zo je carrière begint bij Ajax', grijnzend kijkt hij mij aan.

Mijn wangen kleuren rood van zijn opmerking en plots valt het stil aan de tafel. Allemaal kijken ze naar mij en Matthijs.

'Mogen Wouter en ik van tafel?', vragend kijkt Fleur naar haar ouders. 'Ja, wij vertrekken ook zo van huis', beantwoordt Frank zijn dochter.

XXX

Zoals gezegd vertrekken Wouter en Fleur naar vrienden en vertrekken onze ouders naar de ouders van Carel.

Matthijs en ik blijven achter in het huis. Moe ga ik op de bank in de woonkamer zitten en staar naar buiten.

Matthijs gaat naast mij zitten en ik leg twijfelend mijn hoofd op zijn schouder. Ik negeer de glimlach die op zijn gezicht komt.

'Ben je moe, Lau?', vraagt hij. 'Ja', beantwoord ik eerlijk. 'Jij niet dan?', vragend kijk ik omhoog.

'Jawel, maar ik ben er aan gewend', een glimlach komt op zijn gezicht.

XXX

'Kom, we gaan naar boven', Matthijs staat op en steekt zijn hand naar mij uit. Samen lopen we naar boven.

'Sorry van vanochtend. Ik had niet zo stom moeten doen', beschaamd kijkt hij naar zijn handen. 'Het is al goed', beloof ik hem.

'Heb ik vanochtend je hart gebroken?', vragend kijkt hij mij aan en ik knik langzaam. 'Voor heel even', voeg ik toe en er komt een opgeluchte glimlach op zijn gezicht.

We praten over Milaan en onze wedstrijden van eerder die dag. Mijn oogleden voel ik steeds zwaarder worden.

'Nog ongeveer twee uur tot onze ouders terug komen, je kan even slapen', adviseert Matthijs mij die het ook op heeft gemerkt.

Aangezien het geen zin heeft om ertegenin te gaan, doe ik het niet. Hij trekt zijn dekbed onder ons vandaan en legt het daarna over mij heen.

Zelf staat hij op en doet zijn slaapkamer deur en de gordijnen dicht. Daarna komt hij naast mij liggen.

Ik lig al even op mijn zij en telkens dwalen mijn gedachten af naar Jasper. Plots voel ik Matthijs zijn arm om mij heen komen.

Ik voel zijn adem in mijn nek en draai mij voorzichtig naar hem om. Ik kijk hem in zijn ogen aan en kom daarna naar voren.

Ik duw mijn lippen op die van hem. Hij trekt mij dichterbij en zo val ik tegen hem aan in slaap.

XXX

Vermoeit open ik mijn ogen als ik Matthijs voel bewegen. 'Heb ik je wakker gemaakt?', vragend kijkt hij mij aan en ik knik.

'Maakt niet uit', ik glimlach naar hem. Langzaam ga ik rechtop zitten en denk na over al mijn zorgen.

'Waar zit je mee?', vraagt Matthijs behulpzaam. 'Van alles', ik draai mijn hoofd naar hem om en glimlach. 'We hebben alle tijd', hij haalt zijn schouders op.

'Morgen mijn koffer inpakken. Dinsdagochtend trainen en in de middag met jou mee. Woensdag naar Milaan. Vrijdag weer thuis en afscheid nemen van mijn ouders voor trainingskamp', som ik op.

'Het is veel, maar allemaal leuk toch?', vragend kijkt hij mij aan en ik knik. 'Nou dan, geniet ervan', geruststellend kijkt hij mij aan.

Hij trekt zachtjes aan mijn hand, waardoor ik weer naast hem lig. Ik begin niet over Jasper, dat is misschien maar beter voor ons beide.

XXX

Beneden hoor ik een deur open gaan en ik open mijn ogen. Ook Matthijs lijkt wakker geworden te zijn van het geluid.

Beide gaan we zo ver als mogelijk van elkaar af liggen, met onze ruggen richting elkaar. Ik sluit mijn ogen weer.

De deur van Matthijs zijn kamer gaat zachtjes open. Ik hoor onze ouders zachtjes lachen. 'Wij zorgen wel dat dit een koppel gaat worden', fluistert Frank.

De deur wordt zachtjes gesloten en voetstappen gaan de trap af. Matthijs draait zich om naar mij en slaat zijn armen om mij heen.