Unconditional Love (Barkada Series #1) √

UL-24

Alexandria

"Tara na, love?" Aya sa akin ni Kelsey.

Nandito pa kasi kami sa loob ng office nya at ngayon nga ay pupunta na kami sa office ng Dad nya since tapos na naman daw ang meeting.

"I'm nervous." Pag'amin ko dahilan para matawa ito.

"What's funny? Kita mo na ngang kinakabahan yung tao rito tapos tatawanan mo pa." Naiinis at nakasimangot kong sabi sa kanya.

Lumapit ito sa akin at masuyong hinawakan ang dalawa kong palad habang hindi nawawala ang matamis na ngiti sa kanyang labi na syang laging nagpapakabog ng malakas sa aking dibdib.

"The funny thing is, nagaalala ka sa isang bagay na hindi naman dapat inaalala. Calm down, baby. Trust me, will you? Everything will be okay. Hm?" Masuyong sabi nito kaya wala sa huwisyo akong napatango.

If only you could see the love in her eyes. Siguradong katulad ko, mawawalan din kayo ng sasabihin. Her eyes show what she really feels towards me. Yung mga mata nyang hindi pumapalya sa pagpapakaba sa akin every time na tinititigan nya ako ng ganito.

Pansin ko ang pag'angat ng gilid ng labi nito.

Oh! I know that kind of smile of hers. Paniguradong may naisip na naman itong kalokohan.

"Halatang patay na patay ka sa akin, love" Mahanging sabi nito na hindi ko magawang barahin. Because what for? Kung totoo naman ang sinabi nya.

Naramdaman ko na lamang ang pag'iinit ng magkabila kong tenga kaya agad akong nag'iwas ng tingin sa kanya. Rinig ko na naman tuloy ang mabining pagtawa nito dahil sa inasta ko.

"I love you." She cheekily said before she peck my lips.

"Tara na nga. Baka naghihintay na ang Dad mo." Nasabi ko na lamang.

Minsan mawawalan kana lang talaga ng sasabihin kapag naglalambing ang dyosang ito.

"Wala bang sagot yun?" Nakasimangot nang tanong nito na ikina'iling ko na lamang. Parang nagte'text lang eh.

She's really impatience sometimes.

"I love you more." Ngumiti ako sa kanya bago sya hinila palabas ng kanyang office.

Pansin ko pa ang pagkagat nito sa kanyang ibabang labi na syang ikinangisi ko ng palihim.

"Hi, Dad!" Masiglang bati ni Kelsey sa ama pagkapasok namin sa loob ng office nito na wala man lang pagkatok na nangyari.

Pansin ko pang nagulat ang ama nito dahil sa ginawa nya pero agad ding ngumiti pagkakita sa amin. At least nabawasan ng kunti ang kaba na nararamdaman ko kanina.

Akala ko kasi bibitayin agad ako nito eh. Imagination ko lang pala iyon.

Nakangiti itong tumayo sa kanyang upuan at lumapit sa aming pwesto. Bigla atang bumalik ang kaba na nararamdaman ko kanina.

Pwede bang tumakbo palabas ng room na ito? Geez!

"Good morning po, Sir Arthur. Nice mee---" I couldn't continue what I was about to say when he suddenly hugged me.

It caught me off guard dahilan para hindi agad ako makakilos. Ibang-iba kasi ang nangyari sa naiisip ko. Mukhang masyado na ata akong nag'o'overthink.

Just like Tita Diana, Kelsey's father is such a witty and down-to-earth kind of person. Mukhang wala akong magiging problema sa kanya. He also seems friendly, though.

"It so nice to meet you again, iha. Seems like nothing has changed in you over the past few years. Isang bagay lang ata ang nagbago, yun ay ang lalo kang gumanda just like your Mom." Natatawang sabi nito na ikinakunot ng noo ko.