Capitulo 12...

264 20 9
                                    

__________________

"Es bonito conocer a alguien que sana en vez de doler"

__________________

____________Georgia

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

____________Georgia...________

— ¿Me llamaste? — argumento al entrar.

— ¿Que es lo que está pasando Jordan?— dejo de ver mis documentos para mirarlo — Hace más de un mes te pedí la información relacionado con Evans y aún no recibo nada — se puso nervioso para sentarse frente a mi — ¿Que pasa?

— Su vida es algo conservadora — explica — es un poco difícil conseguir información de el.

— Me estás diciendo ¿Que el investigador con muchos reconocimientos, le es difícil un simple tipo? — frunsi el ceño — No me estás diciendo la verdad ¿Que esta pasando?

— No te estoy mintiendo, no tengo por qué hacerlo y lo sabes — iba a interseder pero, tocaron la puerta.

— Adelante — ordeno viendo entrar a  Hemsworth junto a Evans.

— Me lo encontré en la entrada  — me dice acercandose — lo acompañé por que vine a traerte esto — tomo el folder.

— Georgia.

— Evans. — regreso el saludo.

— ¿Algo más? — pronuncia el rubio.

— Si — bajo el folder para mirar a los hombres frente a mi — Hiller te dirá lo que necesito al salir, por favor lo quiero a más tardar en la noche.

— Ok, vamos Hiller — él supo lo que tenía que decirle al rubio, asi que camimron dispuestos a salir de mi oficina hasta dejarme sola.

— ¿Y Dodger?

— Lo dejé con sus amigos. —  asenti con una amemada sonrisa, le hago un ademán con mi mano psra que tomara asiento. 

— Dame un momento por favor.

— Adelante.

Baje mi vista a los papeles que el rubio me habia entregado, había tardado en conseguir el mismo auto que tenía Evans, era un modelo antiguo, lo pedí con todas las características el cual ya estaba abajo, pasé la página y  estaba la llave, la tomé.

— Sigueme por favor.

Le pedí, asintió, me puse de pie para caminar con él, entramos al ascensor y después de unos segundos ya estábamos saliendo del edificio, busqué con la mirada el auto hasta que lo vi, me acerqué con el quedando frente a este.

— Ten — le extendi las llaves.

— ¿Que?

— Queria devolverte el mismo auto, ayudaste a un compañero, te lo agradezco.

El Verdadero Caos | II Tmp. TERMINADATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon