Chapter 12

326 9 0
                                    

P.O.V Harry Styles

''Ik... Ik... Sorry ik moet gaan'' zegt Louis in paniek en rent weg. Mij verbaasd achterlatend. Wat is er met hem? Ik besluit achter hem aan te gaan. Ik pak mijn spullen, droog me af en ga naar onze hotelkamer. En wanneer ik de deur van de hotelkamer open, tref ik Louis huilend aan in zijn bed. Meteen laat ik mijn spullen vallen en ga naar hem toe. Zijn gezicht ligt begraven in zijn kussen en zijn lichaam schokt hevig.

''Hey Louis, wat is er?'' vraag ik bezorgd terug ik mijn handen op zijn schouders leg. Hij kijkt even op. Zijn gezicht is helemaal nat en zijn ogen zijn rood. Hij begint nog harder te huilen en laat zijn gezicht weer in het kussen vallen. ''Louis, please. Praat met me. Ik wil je helpen'' probeer ik. Louis gaat recht zitten tegen zijn bedframe met het kussen stevig in zijn handen en zijn knieën opgetrokken.

''Ik... Ik...'' snikt Louis. Hoopvol kijk ik hem aan. ''I-ik ga in bad'' zegt hij dan. Hij wilt uit bed gaan maar ik hou hem tegen.

''Praat met me, alsjeblieft. Ik wil je helpen'' probeer ik. Louis kijkt me bedroefd aan en begint dan weer hard te huilen. Ik kijk hem aan. Hij kijkt me aan en slaat dan zijn armen om me heen en legt zijn gezicht in mijn nek. Heel zijn lichaam schokt en mijn nek wordt nat van zijn tranen. Ik houd hem stevig vast. ''Louis? Kun je please vertellen wat dat er is?'' probeer ik wanneer hij wat rustiger is. Louis trekt terug uit de knuffel en veegt zijn laatste tranen af.

''Het is oké, dankje'' mompelt hij. Ik glimlach naar hem en ga dan uit zijn bed. Ik bestel avondeten voor ons beiden. We eten in stilte. Louis kijkt me niet eens aan...

𝑻𝒉𝒆 𝑪𝒐𝒑𝒔 - 𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏 (𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu