Chapter 14

326 12 0
                                    

P.O.V Louis Tomlinson

Langzaam openen mijn ogen zich. Ik voel Harry's sterke armen om me heen. Met mijn handen hou ik zijn armen vast duw ik mijn rug dichter tegen hem aan, genietend van zijn aanwezigheid. Dit voelt zo fout maar zo goed. Bij Harry zijn voelt zo goed. Dit voelt zo vertrouwd. Harry voelt zo vertrouwd. Alles wat dat ik doe met hem voelt zo geweldig goed maar tegelijkertijd voelt het ook zo fout. Als mama er straks achter komt, laat ze me misschien ook vallen. Niemand mag hier iets van weten. Ik moet deze gevoelens stoppen. Hoe moeilijk dat ook zal zijn. Deze gevoelens mogen niet sterker worden. Nog één seconde blijf ik in zijn sterke, veilige armen liggen en glip dan uit zijn greep. Ik kijk even naar hem. Hij is zo mooi. Zonder er bij na te denken, neem ik mijn gsm en maak een foto van hem. Ik haal diep adem en ga dan snel naar de badkamer en doe mijn boxer uit. Ik slaap altijd alleen in mijn boxer en Harry blijkbaar ook want hij had ook alleen zijn boxer aan. Ik ga onder de douche en denk aan gisterenavond. Hoe Harry zo bezorgd was om mij, me trooste en bij me kwam liggen. Hij was er echt voor me. Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Thuis kropte ik alles gewoon op maar nu ik gevoelens voor iemand begin te krijgen, kan ik het niet meer opkroppen. Ik heb het gevoel dat ik constant moet huilen. Ik kan hem gewoon niet uit mijn hoofd zetten...

𝑻𝒉𝒆 𝑪𝒐𝒑𝒔 - 𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏 (𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉)Where stories live. Discover now