Karşımda gördüğüm kişiyle şok oldum..
Sandalyede baygın oturan kişi Mert'ti. Benim çocukluk arkadaşım. Kendisi burada ne yapıyordu ?
Gözlerimin dolduğumu hissettim ve kimseyi dinlemeden koşarak sokağa attım kendimi. Kimse peşimden gelmemişti. İpek Kaanı durdurmuş olmalı, çünkü böyle durumlarda yalnız kalmak istediğimi bilirdi. Kararmış gökyüzüne bakıp gözyaşlarımı serbest bıraktım. Suratıma bir iki su damlası düştü. Sanırım yağmur yağacaktı. Ne kadar güzel zamanlama. Yağmuru çok severdim. Ve şimdide tam zamanıydı.
Evimin hafif uzağında sahil vardı oraya gidip oturmaya karar verdim. Belki biraz kafamı toplardım. Boş caddelerden giderken yağmur artmaya başlamıştı. Çevremdeki insanlar kendi hayatına bakarken arabalar vızır vızır geçiyordu.
Sonunda sahile vardım ve yağmurun beni ıslatamayacağı bir yere geçtim ve yere oturdum. Şu son haftalarda başıma gelenleri düşünmeye başladım.
Amk bir adamı beni takio ediyor ve iki de bir evime giriyor. Bunu zaten tüm dünyaca biliyoruz. Peki Mertin burda ne işi var dı ? Oda mı beni takip eden adamla birlikte çalışıyordu ?
Eğer öyleyse tanıdığım o masum çocuk gitmişti. Yani umarım ben yanılıyorumdur. Eve gidip onunla yüzleşmeye karar verdim. Her şeyi söyletcem o amk çocuğunu hadi bakam yarram. Dedim ve ayağa kalktım. Ve sonra yolda yürürken benim şansıma eve kadar ıslak yağmurda köpek kovaladı. Hay amk ya.
Mert'in Ağzından
Gözlerimi açtığımda sokuk bir sandalyede bağlı oturuyordum. La ben o kadar kameraları söktüm, bu mallar beni nasıl yakaladılar lan. Dedim kendi kendime. Etrafa bakındım ve karşımda İpek ve Kaanı gördüm. Sonra tam konuşucakken dış kapının kapısı açıldı ve uzun süredir görmediğim biri girdi. Elçin. Ona saldırana kadar yıllardır görmüyordum. Bana garip bir bakış atarak yanıma yaklaştı.
Neden karakolda gibi hissettirdi lan bu. Diye düşünmeden edemedim.
"Naber lan it." Diye tokadı vurdu suratıma Elçin.
"İnsan bir merhaba der, samimiyetsiz arkadaş." Diye aızlandım acıdan.
"Senin merhaban daha mı iyiydi lan. Evime herkez girio, yakında Fatma teyzede damlar." Dedi.
"Fatma teyze kim amk ?"
"Seni hiç alakadar etmez." Dedi havalı bir surat takınarak. Bu iyiden sıyırdı kafayı.
"Elçin ne dion amk sorgulasana şunu." Dedi İpek.
"He sorgulayavaktım dimi bunu ben." Dedi elçin. Tabi ben de dahil herkez ona mal mısın bakışı attık.
Neyse Elçin karşımdaki koltuğa oturdu ve boğazını temizledi.
"Evet şundan başlayalım. Neden evime bin kere girdin ve bana saldırdın ?" Diye sordu, ciddi bir ifadeyle.
"Şöyle, bu evine ilk girişimdi aslında."
Dedim dürüstçe.
Herkes bana şokla baktı. Tabi olm ne sandınız diye sırıttım.
"Yani evime ilk giren sen değildin ?" Diye sordu bana Elçin. Kafamı hayır anlamında salladım.
"O zaman bana mesaj atan kimdi ?"
"Bunu söyleyemem. Devlet sırrı knk."
"Söylesen ölür müsün amk." Dedi Kaan.
"Sever belamı adam." Dedim ona bakarak. Harbiden sever bu arada.
"Peki arkadaşlığımıza noldu Mert o masum, komik, mal sen nereye gitti ? Dedi Elçin.
"Bakkala gitti gelir birazdan." Dedi İpek.
Elçin onu dövecektiki Kaan İpeki alıp dışarı çıkardı. Artık Elçinle salonda yalnız kalmıştık.
