mlody poeta się zgubil
Nie umie znaleźć drogi do domu,
mlody poeta ma kryzys
Melancholia powróciła jak kwiaty na wiosenny ogród,
mlody poeta ma dosyc zycia
Nie wie czy czyni dobrze, czy z goła na odwrót,
mlody poeta uronil duza łze
Boi się, bo na samotnym spacerze umarł trzeci raz,
mlody poeta woli spac, zamiast normalnie zyc
Nie umie nic naprawić, zamiast tego woli pić,
mlody poeta nie widzi zadnych perpektyw
Użala się nad sobą, boi się, bo to dopiero początek emocjonalnego rozchwiania,
mlody poeta wolalbym już zakonczyc ten bolesny wyscig do setki
Chciałby jak Enzo Ferrari, umrzeć będąc jeszcze na fali,
mlody poeta wciaz sie boi
Wolałby spłonąć w towarzystwie chłodu, tak jak pisał na Jesienii,
mlody poeta napisal inny człowiek 2.0, a wcale sie nie zmienil
Teraz wie, że tłumienie emocji należy do jednych z najgorszych opcji,
mlody poeta nie wie co ma zrobic
Zżera go bezradność. Ale i tak nie umiałby niczemu zaradzić,
mlody poeta się wykonczy
Bo pomimo autostrady możliwość, trzyma się dziurawej drogi,
mlody poeta nie radzi sobie ze stresem
Niby chciałby coś zmienić, a i tak polega z kretesem,
mlody poeta ma kryzys egzystencjalny
Wszystkie jego wartości, straciły termin ważności...
ESTÁS LEYENDO
Wiosna 2022
PoesíaGdy mróz i ostatni śnieg wsiąknął w ziemię, na kolejne kilka miesięcy, powstało dużo wierszy, których nieodłącznym towarzyszem był rozkwitający las i gwieździste noce... Skomponowała: Wiosna, opowiadał: młody poeta