You rape me! Mr. possessive man ( COMPLETE)

finale

luca pov

ito na ang pinaka hihintay ng lahat ang ikasal muli kami ni tristan, ilang buwan din ang hinihintay namin dito at ngayong kita ko mula dito sa terrace ang sobrang daming bisita sa labas ng bahay

matapos namin maikasal ni tristan, tinawanan ko lang sya doon sa simbahan dahil umiiyak sya habang nag sasalita ng 'I DO' sa pari kahit sila talia at inaasar sya sa ginawa nyang pag iyak

kasama din namin si stacey na syang tumayo bilang girlfriend ni tristan para maprotektahan kami ng mga anak namin, nakausap ko ito at nag pasalamat sa ginawa nya para sa amin at nalaman kong pitong buwan na itong buntis sa kanilang panganay ni eugene

" anak hinahanap ka ng bisita natin" rinig kong ani sa akin ni mama, ang tumayong magulang ko noong panahon na nabuhay ko sa mundong ito

sya si emily alarick at ang ama namin ay si thomas alarick na nasa baba kasama ang mga kaibigan nyang imbitado sa kasal ko

" opo ma, bababa din ako" ani ko sa kanya, lumapit sya sa aking tabi at tinignan din ang mga bisita namin sa ibaba

" nag papasalamat ako kay tristan na tinanggap ka nya at iningatan sa kabila ng lahat" ngiting aniya sa akin, tumingin ako sa kanya

" naalala ko pa noon, ng dumating ka kasama si dr. manky sa bahay namin, sanggol ka pa non at buhat ka pa nya, hinabilin ka sa amin na alagaan ka at ituring na parang amin kahit na takang taka kami sa ginawa nya tinanggap ka pa din namin dahil napaka cute mo noon, makalipas ng tatlong taon, bumalik si dr.manky sa bahay para  ikamusta ka, nung mga oras nun kasama mo ang mga kapatid mo kaya hindi mo sya nakita pero sya nakita ka nya. Tinanong namin sya kung bakit ka nya binigay sa akin at ang sagot nya lang noon sa amin ' mahalin nyo sya na parang sa inyo, dahil gusto kong maramdaman nya ang buhay na gusto ko maramdaman nya, meron akong pasyente na pangalan ay azariah, awang awa ako dito halos lahat ng pag subong naranasan nya, ngunit hindi ito sumuko hanggang sa mamatay nalang ito sa bisig ng asawa, gusto kong bumawi kay ako binuo si luca dahil kahit sa ganun ay iparanas ko sa kanya ang buhay na meron sa mundong ito. Hindi ako diyos para buhay ng isang tao pero dahil sa gusto ko maranasan na mag karoon ng anak ay ginawa ko sya, ngunit mapapahamak lang sya kapag kasama ko kaya binigay ko sya sa inyo dahil malapit na kaibigan ko kayo at sa inyo lang ako may tiwala, kapag nawala ako na ako dito sa mundo ay ipasabi nyo sa kanya na hindi sya experemento na ginawa ko, hindi nya man ako nakita o nayakap ay ituturing ko syang anak na galing mismo sa akin. ' pagkatapos nun ay umalis na sya at hindi na muling bumalik pa" kuwento sa akin ni mama

hindi ko namalayan na bumaksak na ang mga luha ko sa aking mga mata matapos kong marinig ang lahat, niyakap ako ni mama

" kaya ikaw anak, wag kang mag iisip ng kahit ano bagay na ikakasama mo, mamuhay ka ng normal at maging masaya tulad ng hiling sa iyo ni dr manky kapag lumaki kana. Mahal na mahal ka namin at nandito lang kami sa tabi mo ano mangyari" ngiting nya

" maraming salamat ma at sa inyo nila papa dahil inalagaan nyo pa rin ako " ani ko saka niya

" lahat naka tadhana mangyari at resposibilidad ng bawat tao gawin ang kanilang tungkulin." ani sa akin ni mama

tumango ako at niyakap muli sya, niyaya nya na ako bumababa kaya sumama na din ako dito

nakasalubong ko si tristan na kausap ang mga lola nila, lumapit ito sa akin at kina usap kung bakit bigla nalang ako nawala kanina kaya nag paliwanag ako sa kanya kung bakit ako nawala

lumapit kami sa aming mga anak na nakikipag laro sa kanilang mga pinsan, kasing taon lang nila ang mga ito kaya nakakalaro sila ng maayos

ng makita kami nila titus at mga kapatid nya, lumapit sila sa amin at nag pabuhat, binuhat namin sila ng kanilang ama

masaya kaming naki pag kulitan  sa mga anak namin na tawa ng tawa dahil sila ay kinikiliti ng kanilang ama, si tobias at taleb na buhat ko ay nakisali sa kanilang ama

nakangiti ko silang pinapanood na at ito na ang pinaka masayang nangyari sa buhay ko

ako si luca alarick Ty at dito na ang tatapos ang kuwento ng buhay ko, maraming salamat sa lahat........

END