Nakatayo ako ngayon habang nakapikit at pinapakiramdaman ang ihip ng hangin. Naririnig ko rin ang huni ng mga ibon na para ba kumakanta. Hindi ko mapigilang ngumiti dahil para bang gumagaan ang pakiramdam ko and it feels so peaceful.
Iminulat ko na ang mga mata habang nakangiti.
"Manang Josie?"tawag ko.
" Ano yan Jane ?" my yaya Josie asked in a concern tone.
"Anong kulay ng langit ngayon?"
"Hmm... Asul 'nak, may kaunting ulap na natatakpan ng bahagya ang araw. Maganda ang langit." detalyadong sabi nya.
Ngumiti naman ako habang nakatingala, itinaas ko ang mga kamay na para pang inaabot ang langit na tinutukoy ni Manang. Siguro balang araw makikita ko rin ang ulap, ang langit, ang araw at ang mga bituin at buwan sa gabi, ulit.
Balang araw Jane...
"Naaalala mo pa ba na ang parati kayong andito sa kinatatayuan natin ngayon, tuwing gabi andito kayong tatlo."
Naaalala ko ang kwento nya kaya hindi ko maiwasang malungkot.
Silence embraced the both of us for a second.
"Hindi mo ginusto ang nangyare Jane...Wala kang kasalanan." wika nya. Naramdaman kong inakap nya ako leaning her head to mine while caressing my shoulders at the other side. I am thankful that this woman was making me feel okay through what happened.
"JAAANEE!!" a familiar voice called.
Suddenly I felt someone hugged me from behind.
" Lianne? Anong ginagawa mo rito?" nakangiti kong tanong.
"Ayaw mo ba akong makita?" she asked- I heard yaya cleared her throat.
YOU ARE READING
PHILAUTIA-Shades Of Eyes
Teen FictionA story that will reminds you to choose genuine kind of love where we can find truth beyond lies... This story will shows you that love is not seen with your naked eyes yet it is seen when you close your eyes... "A woman who love a man more than...
