brothers | hyunlix

-2-

"Bir anda nereden çıktı bu, baba?"

"Soru sorup durma! Birkaç gün otelde kalacağız, yeni evimize eşyalar yerleşene kadar."

Felix göz devirip omuz silkti. Açıkçası çokta umrunda değildi babasının evlenip boşanması. Sadece 10 yaşından beri birlikte yaşadığı Ji-eun ve Hwang'tan ayrılmak biraz tuhaf gelmişti.

"Çık odana ve hazırlan!"

Felix, cevap vermeden oturduğu koltuktan kalkmış merdivenlere yönelmişti.

Merdivenlerden inen bedenle sıkıntılı bir nefes verdi. Demek artık her gün Hwang'ı görmek zorunda değildi.

"Felix."

Cevap vermek yerine kafasını sallamakla yetinmişti.

"Bu ev bizde kalıyormuş."

"Hm hm, öyleymiş."

Sonra Felix aklına yeni gelmiş gibi bakışlarını uzun çocuğa çevirdi.

"Jeongin, o ne olacak?"

"Bilmiyorum. Mahkemede kendisi seçim yapacak sanırım."

"Okuldan gelmedi mi?"

Hyunjin kafasını olumsuz anlamda sallayıp göz devirdi.

"Kardeşinin okul saatini bile bilmiyorsun, pes."

"Tamam Hwang, konuşma bittiyse hazırlanmaya gidiyorum."

"Güle güle."

Çıkış kapısına ilerleyen bedene garip bir bakış attı, Felix.

"Nereye?"

"İzin verirsen dışarıya çıkacağım. Senin aksine ben günün 24 saatini evin dışında geçirmiyorum. Normal insanlar gibi gündüz dışarıya çıkıp gece evimdeyim."

"Günün 24 saatini evin dışında geçirseydim şu an evde olmazdım, aptal."

Hyunjin açtığı dış kapıyı umursamadan arkasını dönüp Felix ile göz göze geldi.

"Mecaz ne demek biliyor musun, Yongbok?"

İşte şimdi Felix'in kırmızı çizgisine basmıştı.

Felix anında kaşlarını çatarak uzun boylu çocuğa ilerledi.

Tek elini yakasına atarken bağırdı:

"Sana kaç kere demem lazım? Bana Yongbok deme!"

Hyunjin sırıttı.

"Neden? Aklına seni terk eden annen mi geliyor?"

Yüzüne inen yumrukla sırıtması büyümüştü Hyunjin'in. Her zaman ailenin en anlayışlı kişisi olmuştu ama artık ortada aile diye bir şey kalmamıştı ve Hyunjin'in de sabrı tükenmişti. Dün yediği görüldünün de intikamını almış oluyordu böylece.

Yaklaşık 10 yıl aynı evde yaşadığı ama kendisinden sebepsizce nefret eden üvey kardeşine her konuda yardımcı olmaya çalışmıştı ama karşılığında hep Felix'in nefretini kazanmıştı. Felix Hyunjin'i sevmiyordu. Öyle özel bir sebebi yoktu, sadece sevmiyordu işte.

"Bıktım senden Felix! Senden ve bu umursamaz tavırlarından! Bilmiyorum farkında mısın ama 9 yıldır, bak koskoca 9 sene; birlikte yaşadığın, bir aile olduğun insanlar ayrılıyor, boşanıyorlar! Bizim ortak kardeşimiz var Felix! Üvey de olsa bizim ortak bir kardeşimiz var!"

"Bunların farkında değil miyim sanıyorsun, ha?! Evlilik bu! Boşanırsın, evlenirsin, ayrılırsın, kavga edersin, küsersin, barışırsın! Küçük çocuk değilsin! 19 yaşındasın, yaşındayız! Çocuk olan Jeongin, sen değilsin! Utanmasan oturup ağlayacaksın!"