"အလိုေတာ္! ကိုယ့္ဘာသာ ေသာက္ပါမယ္ကြယ္.."
ဘာမွျပန္ေျပာမလာဘဲေခါင္းငုံ႔ကာ ခ်စ္ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုသာ ဂ႐ုတစိုက္ေမႊေနေလရဲ႕...
"ကိုယ္ေျပာေနတယ္ေလကြာ"
"ဟ.."
ဆန္ျပဳတ္ကိုမႈတ္လိုက္ၿပီး ဇြန္းကိုကိုင္ကာ သူကိုယ္တိုင္ပဲကိုယ္ဖိရင္ဖိတိုက္မိသည္။
ကိုယ့္ေရာဂါအေၾကာင္း ကိုယ္သိတာေတာင္ဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနသည့္ အန္တီ့ကိုလည္းစိတ္ဆိုးမိသည္။
"ကိုယ့္ဘာသာေသာက္တတ္တယ္!"
မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္လွည့္ကာ စိတ္ဆိုးစရာမရွိႀကံဖန္ၿပီး စိတ္ဆိုးကာ ထပ္ေျပာလိုက္ေလတယ္...
"အန္တီကလည္းကြာ... လိမၼာပါတယ္ေနာ္..."
"ဟင့္အင္း!"
"အန္တီမေသာက္ရင္ ခ်စ္လည္းေဆးမထည့္ဘူးေနာ္..."
ခ်ိမ္းေျခာက္လိုက္ေတာ့မွေရႊမ်က္ႏွာေတာ္က သူ့ဘက္ကိုျပန္လွည့္လာလိုက္ေတာ့သည္၊
"ဟြန္း!"
အလိုမက်ၿငီးတြားသံေလးေၾကာင့္ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြေပၚေအာင္ပင္ၿပဳံးလိုက္မိျပန္ေလတယ္။
"လိမၼာပါတယ္ေနာ္ အခ်စ္က ဟုတ္တယ္ဟုတ္"
ႏွာဖူးေလးကို ထိကာ အၾကင္နာစကားကိုဆိုေလေတာ့ ျပန္ရန္ေတြ႕သံေလးကလည္း သူ့အတြက္ နားဝင္ခ်ိဳလြန္းလွျပန္သည္။
"လိမၼာရေအာင္ ကိုယ္က ကေလးမွမဟုတ္တာ!"
အသက္ထက္ဝက္ေလာက္ႀကီးသည့္ အမ်ိဳးသမီးကို မိခင္လို ရည္းစားလို ဆက္ဆံေနတာ ဤကမၻာေပၚတြင္ ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္ တစ္ေယာက္သာရွိလိမ့္မည္။
"ခ်စ္ မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ကေလးပဲ ဟီးဟီး.."
ရည္သံလြင္လြင္ေလးႏွင့္မ်က္ေစာင္းလွလွေလးက အခန္းတြင္းပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလရဲ႕...
အခန္းတံခါးကအနည္းငယ္ဖြင့္ဟေနသလို ဝင္လာဖို႔ႀကံထားသည့္ေျခတစ္စုံကလည္း ျပန္လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။
အၿပဳံးတစ္စုံနဲ႔ေပါ႔ ေနာင္တေတြပါ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔အတူ က်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
ၿခံထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေအာင့္သက္သက္ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြကမူမမွန္...
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသော အန်တီ (Completed)
Romanceကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ဘယ်ဘက်ရင်အုံမှာရှိတဲ့နှလုံးသားကတစ်ချက်ခုန်တိုင်း "အန်တီ" လို့မြည်နေတာပါ...။ Start date_21.5.2022 End date_30.4.2023
