Shades of Erotica 2: Make me moan, Professor (R-18) ✓

PROFESSOR 14

Camille Roxanne Ricafort
aka Agent Eurydice Anne Lionel

Inayos ko ang aking sarili bago tuluyang lumabas ng hotel room ni Cane. Bitbit ang aking handgun na nakalagay sa aking tagiliran tinahak ko ang daan papunta sa kwarto ni Rogue Dorcas.

This is it, there's no turning back. This is my job and I need to finish this. Huminga muna ako ng malalim nang makarating sa tapat ng pinto nito, kakatok na sana ako kaso lang bumukas na ito ng kusa.

"Oh, Eurydice Anne. I've been waiting for you." Nakangiteng salubong sa akin ni Rogue.

Hindi ko naman maiwasang kabahan dahil parang kakaiba ito ngayon, he seems different and he also looks different. It seems that he's been waiting for me. Gone the jolly and approachable looking Professor Rogue, maitim at nakakatakot ang awrang bumabalot ngayon dito.

"Want to get inside?" Mabilis akong umiling bago hindi sinasadyang mapaatras. Mas lumapad naman ang ngite nito bago lumabas ng kanyang kwarto.

"Oh well, I'm also about to leave, care to join me?" Rogue asks before brushing his hair backward. Wala naman sa sariling tumango ako na lalong nagpalaki ng ngite n'ya.

"Stop spacing out mon amour." May diin ang huling katagang binanggit nito bago ako tinalikuran. Pero hindi nakaligtas sa mga mata ko ang pagkawala ng ngite niya.

He looks scary.

Hindi ko mapigilang mamutla sa kaba at pagpawisan ng malamig, ngayon na lang ulit ako nakaramdam ng ganito. Dahil ba alam ko na kung ano ang tunay nitong pagkatao kaya ako nagkakaganito?

I silently followed him not minding that we're now at the isolated part of the island. Hindi na ako nagtakang alam nito ang pasikot-sikot ng isla dahil unang-una sa kanya ito.

"Do you know why Coup is the name of this Island mon amour?" Gulat akong bumaling kay Rogue nang tumigil ito pero hindi man lang tumingin sa akin.

"W-why?" I ask stuttering before holding my pistol in my right hand. Mahigpit ang hawak ko sa aking baril habang hinihintay ang sagot nito.

"It because it means violence," makahulugang sagot nito bago namin sabay na itinutok ang baril sa isat-isa.

Gulat akong tumingin sa kaniya bago napalunok. Rogue has this deadly look on his face while holding a nambu type 94 gun. One of the most dangerous guns in the world because it can fire in a maltitude way.

"Put your gun away Rogue Dorcas," matigas kong ani habang mariing nakatingin sa kanya. Ngumise naman ito sa akin.

"Why would I Roxanne?" Muntik ko nang mabitawan ang aking baril ng manginig ang aking mga kamay. How did he know?

"H-how did—" Ramdam ko ang pamumutla ng aking buong mukha dahil sa kaba.

My real name is well hidden, ako sila Cane at ang boss lang namin ang may alam ng totoo kong pangalan. How did he know it? I already removed it from the history.

"How did I know? That's how powerful I am Camille Roxanne, that's how powerful Ephialtes Dorcas."

Hindi ko mapigilang masaktan ng wala akong makita sa mga mata nito, para lang itong isang mata ng patay na tao. Walang kulay at walang buhay.

"Here to kill me? Try me now Roxanne," seryosong anito bago binaba ang hawak na baril.

Dahil liblib naman at walang tao sa paligid wala kaming pakialam na maglabas ng baril dito. If violence happens here no soul will know.

"W-why are you doing this?" Nanginginig kong tanong kay Rogue. Hindi ko maitutok ng maayos dito ang baril dahil sa kadahilanang hindi ko kaya. Nagtutubig ang matang pinanood ko ang pagbabago ng ekspresyon nito.

"Why you say? I should be the one soliciting you that, why are you trying to kill me?" Parang napipe ang aking bibig at hindi makapag-isip ng sasabihin dito. Bakit ko nga ba ito papatayin? Dahil ba utos ito ng boss ko?

"B-because you're a Mafia Boss Dorcas and this is justice. We're the government who restrained you, to put you behind bars!" Hindi ko mapigilang mapaatras ng dumilim ang mukha nito. Mukhang hindi nito nagustuhan ang sinabi ko.

"Justice? Did you know what that justice of yours takes from me, did you know that your justice kills someone innocent, and did you know that it kills someone very important to me? No right? Because that justice of yours is a fraud, it's nothing but a tactic to take someone's life. It's not justice Roxanne, it is greed!" Puno ng galit nitong sagot sa akin.

Kitang-kita ko ang sakit sa mga mata nito habang madilim na nakatingin sa akin. Natigilan ako nang makita ang pagpatak ng luha ni Rogue. Umiiyak ito habang masamang nakatingin sa akin.

"I-i lost someone that will complete me, Roxanne. I lost my damn family. My soon-to-be wife and child. Your justice kills them!" Dahan-dahan kong binaba ang kamay ko bago umiwas ng tingin dito. My tears falls out of my eyes as I saw him in this state. Seeing him hurt and crying is more devastating than knowing that he previously have a family. Hindi ko maiwasang malungkot sa sinabi nya.

"I-i also lost someone important to me, Rogue. I also lost my family because of the Mafia!" Mariin kong singhal dito. Hindi ko man ito gustong sumbatan pero hindi ko kaya. Akala ata nito siya lang ang nasasaktan sa nangyayare ngayon.

Naramdaman ko ang pag kirot ng pilat ko sa aking dibdib nang banggitin ko ang salitang pamilya. I also lost someone important to me, and the scar that's engraved on my chest is the proof that I also dwell in hallow. That sometimes I wish that I didn't survive that massacre, that the man who did this to me also kill me alongside my family. Pagod kong pinunasan ang mga luha ko bago malamig na tumingin kay Rogue.

"We both lost someone important to us, but we have different kinds of coping, Rogue. I cope up by eliminating the people like you Dorcas, I cope up by killing people like you mercilessly," I said as I fight his cold stares. How did we end up in this situation?

"Then kill me now Eurydice if you can." Seryoso nitong ani. Napalunok naman ako at parang napipe. Hindi ko maigalaw ang kamay ko para gawin ang sinabi niya.

"It's good to be killed by you Camille Roxanne." Mabilis akong umiling dito bago mariing hinawakan ang hawak kong baril.

How can I? I love him, I finally understand how much I love him.

"I-i can't." Nanginginig kong turan dito. Malamig naman itong tumingin sa akin bago tinutok sa akin ang hawak na baril.

"If you can't, then I will be the one who will kill you," he coldly said like I'm someone he doesn't even know. Am I a stranger now Rogue?

Mariin ko na lang na pinikit ang aking mga mata habang patuloy na umiiyak. I'm waiting for him to pull the trigger because like what he said, It's also good for me to be killed by him.

"Shit Roxanne!"

Malakas na umalingawngaw ang putok ng baril sa paligid bago ko naramdaman ang pananakit ng aking likod. Gulat akong nagmulat ng mata at hinawakan ang sugat ko. The bullet didn't come from Rogue's gun.

"Roxanne!" Nag-angat ako ng tingin at nakita si Rogue na gulat na nakatingin sa akin. Everything seems spinning as I heard numerous voices and gunshots everywhere. Unti-unti na ding lumalabo ang paningin ko pero isa lang ang tumatak sa isipan ko. Iyon ay ang nakangiting mukha ng kaibigan ko.

"Sleep tight Roxanne."

Clarisse?