DELAL (berdel ile birleşen hayatlar 1 ) BİTTİ

Final

Delal titreyen elleri ile testin sonucun çıkmasını bekliyordu. Hamilelik testi yapmıştı her belirtisi uyumuştu ama ya hamile çıkmasam korkusu vardı.

O hastane konuşmasının üstünden dört ay geçmişti her şey mükemmel ilerliyordu Baran ile sorunlarını çözmüş ailesi ile barışmıştı baranın ailesi ilede zor olsa dahi anlaşmaya başlamıştı.

Korktu kalbi bu duruma daha fazla dayanamadı ve testi bir kenara atıp banyodan çıktı odada ise hiç beklemediğimi birini gördü Dicle Ersan.

"Dicle seni nasıl ?" Dicle elinin tersi ile göz yaşlarını sildi yarası çok büyüktü ve açıklama yapacak halde hiç ama hiç değildi Delal'in eline bir mektup bırakıp gitti.

"Bu ne şimdi ?" Delal ne olduğunu anlamadan bilinmezlik ile baş başa kalmıştı ordaki koltuğa oturup eskimiş mektubu açtı içinde iki tane mektup vardı en eskmiş olanı alıp okumaya başladı.

Sevgili Kızım miniğim benim güzel kızım adını bilmiyorum bunu benim koymama izin vermediler seni ilk karnında hissettim an dünyalar benim oldu mercan dedim bu sefer oldu çektin çile sona erdi sana tüm derdini tasanı unuturucak bir bebek geliyor yüzünü daha hiç göremedim annecim çünkü sen daha benim karnımdasın doğumuna az kaldı seni kucağıma almak için sabırsızlanıyorum seni öyle çok merak ediyorum ki bebeğimi o yüzünü o güzel kalbini lütfen beni daha çok bekletme gel bebeğim annen belki on altı yaşında anne olmak ne demek bilmiyor ama seni çok seviyor şimdiden sağlıkla gel minik bebeğim.

Mercan Avşar

Delal hayret içinde elindeki mektuba baktı mercan kimdi neden adını hiç duymamıştı ve neden bu mektubu ona Dicle verip gitmişti neden ağlıyordu içini büyük bir sıkıntı kaplamıştı ama ona rağmen derin derin nefesler alıp ikinci mektubu açtı .

Delal kızım teyzem nasıl başlarım nasıl söylerim bilmiyorum çok zor biliyorum ama başlamam lazım kuzum senin annen Mizgin Avşar değil Mercan Avşar şimdi bana diye bilirsin o kim diye o Mizgin Avşarın üzerine kuma giden kadın benim kardeşim minicik mercanım . Halan ve Dayın kaçıyor bunun sonucunda aynı senin kaderin gibi berdel oluyor annen kuma geliyor fakat senin doğumunda ölüyor bizi affet yıllarca söyleyemedimiz gerçek için bizi af et .

Berçem Ersan

Nefesim kesildi kalbim acıdı bu mektup çok ama çok saçmaydı benim annem Mizgin Avşardı hayır mercan da kim nerden çıkıyor bu !

İçeri giren adam elli ayağı titreyen kadına baktı Dicle'nin eve girdiğini görür görmez yukarı fırlamıştı o deli kadın yine ne demişti kim bilir. "Ne dedi o yine sana Delal." Elindeki mektubu kenara bırakıp barana döndü Delal .

"Beni Mardin'e götür lütfen babam babama götür beni yalvarırım." Baran Anlmayan gözler ile bakıyordu babası nerden çıkmıştı şimdi. "Götürürüm ama ne oldu Delal söylicek misin."

Delal Ağlayarak Baranın Kucağına sığındı başka sığınıcak limanı yoktu şu an. "Baran bu mektup yalan söylüyor ben Mizgin annemin kızıyım mercan kim baran beni anneme götür lütfen."

Baran karısının göz yaşlarını sildi sakince başını sevdi eğer bu mektup doğur ise Delal toplanması çok ama çok zor olurdu. "Tamam güzelim sakin ol gidiyoruz Mardin'e." Usulca başını salladı Delal.

Baran ve Delal direk Mardin'e doğru yola çıktı üç saat boyunca Delal ne ağlaya bildi ne kıza bildi durumu idrak etmeye çalıştı tam o sırada araçta bir Telefon sesi duyuldu. Baran arayan arkadaşı ile başını yere eğdi bunu gören Delal hemen ne olduğunu sordu. "Ne oldu Baran." Baran yavaş ve ağır şekilde söyledi. "Berçem Ersan Hakkın rahmetine kavuşmuş."